22 en 23 juni 2018. Muiden – IJmuiden. We zijn op tijd wakker. Arnold en ik gaan naar het weerpalaver met Henk Huizinga. Elke donderdag verschijnt er een bericht van Henk in mijn mail en dan vertelt hij met veel plezier het zeilweer voor de komende dagen, donderdag tm zondag. Nu doet Henk dat dus voor de wedstrijd. Ten eerste krijgen we te horen dat de start is uitgesteld. Het is meer dan windkracht zes en dan is een veilige start niet zo goed te garanderen. We starten nu om 13:00u. Henk legt uit en ligt toe. Het is een mooi verhaal. De wind uit het het noord-westen neemt in kracht steeds meer af en hij ondersteunt zijn verhaal met beelden van de KNMI. Wel geeft hij aan dat er behoorlijke golven op de Noordzee zullen staan, omdat de wind al een hele tijd uit het noordwesten komt. We gaan het meemaken.
Rond 12 uur vertrekken we richting het startveld. Er is nog wat onduidelijkheid over het ‘aanmelden voor deelname’, maar na enige tijd zijn we eruit. We melden ons aan bij het stilliggende zeiljacht en beginnen dat even wat te oefenen. We zoeken de startlijn er proberen zo goed mogelijk er dicht bij te zijn als we moeten starten. Dan klinkt het ‘vijf-minuten-sein’. Nog vijf minuten en dan gaat de wedstrijd van start. Toon is van de tijd en die roept regelmatig de tijd. Dan klokslag 13:00u klinkt het startschot. we liggen wel goed ten opzichte van de startlijn, maar starten toch voor ons gevoel pas 3 minuten over één. Best goed voor ons. We moeten een paar slagen maken om bij de bovenboei te komen. Na de bovenboei gaan we richting de sluizen van Enkhuizen. De wind is zeker nog meer dan 5 Bf en nog steeds uit het noord-westen. We maken een paar lange slagen om zo bij Enkhuizen uit te komen. Rond 17:00 zijn we daar dan. Bij Enkhuizen moeten we in totaal anderhalf uur verplichte rust houden. Eerst willen we dat niet, dan maar een straf uur, winnaar worden we toch niet, maar uiteindelijk besluiten we om het toch maar te doen. We kunnen dan nog even warm eten klaar maken en dat is toch ook wel prettig. Richard speelt de kok en dat gaat hem goed af. We eten spaghetti met prei en creme fraîche Erg lekker.
Ongemerkt vliegt de tijd en rond half zeven vertrekken we voor de rest van de tocht. Eerst richting Medemblik. Vlak voor de kust van Medemblik ligt een boei en die moeten we SB ronden. Rond half negen passeren we de boei. Langzaam aan voel je de wind minder worden, maar het blijft gewoon goed doorwaaien. Nu op weg naar Kornwerderzand. We moeten naar boei Vf5. Het is nog even zoeken op de navigatie, maar uiteindelijk varen we in een rechte streep naar de boei. De motor mag aan en we rollen de zeilen in. De sluis in. In de sluis veel deelnemende jachten. Het is om 12:00 uur een drukte van jewelste en dus gezellig. Uit de sluis door de brug en dan de zeilen weer uitgerold. Op de kant staan mensen te schreeuwen en lichtsignalen te geven, maar wij hebben geen idee.
Net buiten de haven klokken wij onze tijd (00:24) en dan zijn we op weg naar IJmuiden. De halve maan geeft voldoende licht om toch nog iets te kunnen zien op de Waddenzee. Naast de verlichte knipperende boeien, zijn er ook zgn blinde tonnen, tonnen zonder verlichting. Het is zaak er niet tegen aan te varen. We hebben dus volle aandacht. Plotseling verschijnt er uit het niets een jacht van stuurboord. Niet gezien. Arnold reageert adequaat en we gaan overstag. De fok staat bak, maar dat geeft nu even niets. Een aanvaring op dit tijdstip is niet iets waar je op zit te wachten. Het loopt met een sisser af. Om kwart voor vijf ga ik even een dutje doen. Ik wordt op kwart voor zeven weer wakker en dan varen we al ter hoogte van Petten. We hebben Den Helder al gerond. In de verte IJmuiden. We zijn er bijna. Arnold geeft het stokje over en ik zeil lekker op de golven richting IJmuiden. Er is minder wind en de golven zijn mooi rustig. Lange grote golven komen ons achterop en geven ons regelmatig een zwiep de juiste kant op. De wolkenmakers van IJmuiden stoten flinke grote rookwolken uit, naar zeggen met schone lucht.
We controleren de finish procedure nog even voor de zekerheid. Gelukkig is er een verschil van mening tussen Arnold en Richard, waardoor het toch nog spannend lijkt te worden. Uiteindelijk heeft Richard gelijk en geeft Arnold dat toe. Ook dat is een uniek moment. We lachen er om en rondom de boei langs de strekdam. Op afstand ligt de boei heel dicht tegen de strekdam aan, maar als we er zijn valt het reuze mee. Afstand genoeg. De finish komt in beeld en precies om 10:03 worden we afgetoeterd. We juichen. We hebben het gehaald. 21 uur op de boot, waarvan 2 uur rusttijd en sluistijd. In totaal 134 nm en 19 uur gezeild. We zijn trots op ons zelf. We willen veilig en wel aankomen in IJmuiden en dat is ons gelukt.
We varen de jachthaven van IJmuiden binnen. We zoeken een plek dichtbij de hoofdsteiger. Arnold vaart achteruit de box in en na wat heen en weer gepruts liggen we op ons plek. Nog net voor het aanleggen valt Toon overboord, gelukkig voor hem ziet niemand hem en ligt er een mooi klein vlindersteigertje om hem op te vangen. De zwemtrap uit en de makkelijke afstap is klaar.
We halen ons wedstrijdnummer (37) van de boot en zoeken de spullen bij elkaar en melden ons bij de dames van de wedstrijdleiding. We krijgen een briefje mee met de voorlopige uitslag. De definitieve uitslag wordt bekend gemaakt als iedereen binnen is. Daar wachten we dan maar op.
Om vijf begint de BBQ. Er is ontzettend veel, maar ik eet me mate. Elk pondje … , om maar een spreekwoord te citeren. Tijdens de BBQ hebben we het nog even over of we morgenochtend 7 uur richting de Oranjesluizen gaan of dat we na de BBQ de trossen los gooien. Na enig beraad, besluiten we te vertrekken richting de Oranjesluizen. We gaan dan na de brug van Schellingwoude bij Pampus voor anker. Hebben we nog een mooie zeilzondag voor de boeg. Voordat we bij Schellingwoude zijn, zijn we meer dan 2 uur onderweg. Toon vaart lekker op het Noordzee kanaal richting Amsterdam. Het gaat heel goed. Achter Toon prachtige avondluchten en zo genieten we weer van het mooie tochtje.
Om half twaalf zijn we bij de Oranjesluis. De sluis staat open en we kunnen zo naar binnen. Het aanleggen gaat weer fantastisch. We worden steeds beter. Na de sluis de Schellingwoudebrug. Navraag leert ons dat deze brug elk uur draait en we moeten nog even een klein kwartiertje wachten. We varen wat heen en weer, achteruit, vooruit en uiteindelijk gaan de lichten op “Brug gaat bijna open” (officieel: Doorvaart verboden, wordt aanstonds toegestaan). Op naar Pampus, maar ik zie dat iedereen er eigenlijk klaar mee is, dus besluiten we bij de wachtsteiger (of was het nachtsteiger) te gaan liggen. We leggen aan. Leggen een springetje en gaan nog even gezellig wat napraten en eten en drinken nog wat en half één, gaat dan definitief het licht uit, om morgenochtend weer fris en fruitig de laatste dag in te gaan. Tot morgen.
Enkhuizen – Muiden | De wedstrijd (toertocht) | Schellingwoude – Enkhuizen |