Woensdag 15 juni 2017. Het is schitterend blauw weer. Er staat een lichtje bries en de ik zie dat de buurvrouw al vertrokken is. Door het blauwe weer en de zon, krijg ik de neiging om te gaan zwemmen. Zwembroek aan, camera stand-by en op naar het trapje. Duiken lijkt mij te optimistisch. Langzaam naar beneden tot aan de zwembroek en dan beginnen mijn tenen al te tintelen. Zwempoging gestaakt. Zwembroek uit en gewoon maar douchen. Ook lekker. Dit keer lekkere warme douches en het ziet er nietjes uit. De sauna is nog niet warm. Helaas.
Ontbijten op de boot, afwassen en het liggeld betalen en dan hup gaan we weg. Ik mag zelf afvaren. Eigenlijk van lagerwal, maar de wind is zo gering dat het eigenlijk niet telt. We rol de zeilen net buiten de haven uit en varen rechts om de ondiepte. We varen zomaar een knoop of 5. Zo met het zonnetje en de wind lijkt het wel Griekenland of Turkije. We genieten volop. De uren gaan als minuten voorbij. Onderweg krijgen we nog weer een lekkere lunch aangeboden. Om half zes varen we onze baai in. We liggen niet geheel beschut, maar er is toch geen wind. De dinghy in het water en op weg naar de BBQ. We hebben alles voor de BBQ al klaar. Alleen moeten de aardappelen nog 45 minuten in de oven. Daar kunnen we niet op wachten. Stan heeft het eerste vlees al klaar en Richard verdeelt alles netjes onder ons vijven. Alef gaat om zeven uur terug naar de boot en roept dat het nog wel een kwartier langer kan duren. Eigenlijk zitten we allemaal al vol. De zalm wordt alleen nog maar door Richard, Wim en ik opgegeten.
Ondertussen maken we ook een kampvuur. We verzamelen droge takken en Stan gooit de kooltjes erbij voor het vuur. Voor we het weten staat een hele boom in de fik en rookt het zwarte walm. We zitten in een natuurgebied. Het eiland aan de overkant staat al flink in de rook. Toch maar het vuur uitmaken. Aan de andere kant van onze baai kun je nog lekker in de ondergaande zon uit de wind op de rots zitten. Voor ons doet een mannetjes stern stoer voor zijn vrouwtje. Hij duikt met een rotgang elke keer in het water en kijkt dan even naar het vrouwtje of ze het wel gezien heeft. Schitterend schouwspel. Na het schouwspel terug naar de boot. Alles weer in de tas van Stan en middels een pendeldienst komt iedereen weer aan boord.
We doen de afwas. Drinken nog koffie en thee. Het is een luie avond. We doen allemaal ons dingetje en er komt zelfs de vraag: “slaan we ons kaartenavondje een keer over?”, maar daar zijn we allemaal duidelijk over: “Nee”. Dus zitten een kwartier laten met z’n allen aan de kaartentafel. Dit keer is het geluk weer aan de kant van Alef. Ook deze avond wint Alef met groot gemak van ons allemaal. Zelf eindig ik met 20 punten op ruime afstand van Alef op een tweede plek.
We ruimen op en het is al weer bedtijd. Welterusten en tot morgen.
====