Het is kwart voor zeven als de wekker gaat. Ik dummel nog een paar minuten en stap dan uit bed. Ik trek mijn pak en loop de gezellig kajuitruimte in. Er wordt al koffie gezet en we zetten het ontbijt voor iedereen klaar. Lekker schippersontbijt.

Om half acht naar buiten. Klaar maken voor vertrek. Dit jaar kiezen voor de westelijke route. Eerst naar Den Oever en dan naar Oude Schild (Texel). We gaan richting de Boontjes. We moeten direct al laveren in de betrekkelijk smalle vaargeul. Rechts van ons “Avontuur”.  Blijkbaar veel minder diepgang dan de “Kaat Mossel”, maar schijn bedriegt. Als wij een slag over stuurboord maken, loopt “Avontuur” achter ons vast naast de vaargeul. Ze slaan hard achteruit, maar het mag niet baten. Wij zeilen gewoon verder en houden ons nog beter aan de grenzen van de vaargeul. Het gaat niet best. We maken wel slagen, maar worden bij elke bakboordslag terug gezet en zo duurt het dus best lang voordat we uiteindelijk een paar mijl zijn opgeschoten.

We besluiten ‘binnendoor’ te gaan. Door de sluizen en dan via het IJsselmeer naar Den Oever. Bij de sluis aangekomen, blijken we pech te hebben. De zwaardtalie van het stuurboord zwaard is bijna doorgesleten en onze inschatting is dat we het niet redden. Er wordt gebeld. En we moeten wachten op een nieuwe staalkabel. We genieten van het mooie weer. Na een klein uurtje kunnen we dan de nieuwe zwaardtalie aanbrengen.

We gooien los en richting Den Oever. We hebben nu geen last meer van het tij, maar nog steeds zit de wind in de verkeerde hoek. Het is een schitterende tocht. Weinig wind, maar dat mag de pret niet drukken. We  vermaken ons prima op het voordek. We hebben goede gesprekken met Martin, de maat. Hij kent ons nog niet zo goed en sommigen kunnen het niet helemaal aan. Hij legt echt alles uit en waarschuwt ons iets te vaak voor het gevaar van de giek van de fok als we weer eens overstag moeten.

Langszaam aan wordt het donker. Het avondeten wordt klaargemaakt en het begint overal al lekker te ruiken. Ondertussen bereiden we ons ook voor wanneer we nu het beste van Den Oever naar Oude Schild kunnen zeilen. Het is een tocht van 12 Nm en als het allemaal meezit kunnen we dat in iets meer dan 3 uur afleggen.

Bij de sluis van Den Oever blijken de lichten dubbel rood te staan. Dat betekent dat er niet meer geschud gaat worden. Gelukkig hebben we onze contacten en wil de brugwachter voor de Waddenrace de sluis wel open doen. Wij moeten nog wel even geduld hebben, maar uiteindelijk varen we door de sluis en dan richting Oude Schild. We hebben de stroom mee (2 kts) en dat maakt dat we snel in Oude Schild zijn. In Oude Schild even losjes aanleggen en sprinten naar het havenkantoortje. Foto maken, woord opschrijven en we zijn op weg naar Vlieland.

Omdat we het best snel gedaan hebben, gaan we via de Vlielander Balg naar Vlieland. Scheelt een uur varen. Als mijn berekeningen kloppen, dan staat er voldoende water. Ik ga naar bed en geniet van de nachtrust. Eigenlijk wil je met de Waddenrace niet naar bed, maar het moet toch. Ik val als een blok in slaap. Tot morgenochtend.

================================================================
Terug naar Waddenrace overzicht | Enkhuizen-Harlingen | Dag 1 | Dag 2 | Terug naar huis
================================================================