Harlingen, vrijdag 2 november 2012. Het is zo rond een uur of acht dat ik de Anna Trijntje op stap. Duurt even voordat ik haar gevonden heb, maar uiteindelijk is het gelukt. Het is benedendek al behoorlijk gezellig. Ik zet mijn tas in de hoek en geef iedereen een hand. Sommigen ken ik nog en van anderen moet ik toch echt weer mijn best doen om hun naam te kennen.
De Waddenrace 2012 start op zaterdag om 8 uur en eindigt uiterlijk zondag vijf uur in de middag. Je moet een viertal havens aan doen en dan een foto maken met het wachtwoord.
Wij besluiten eerst naar Vlieland te gaan. Daarna naar Terschelling, Texel (Oude Schild) en Den Oever en dan terug naar Harlingen. We schatten dat we zondag half twee weer in Harlingen zijn.
We keuvelen de hele avond door en ik zoek rond een uur of half een mijn kooi op. De slaap die we nu krijgen is alleen maar goed. Van zaterdag op zondag zullen we de slaap moeten missen.
Zaterdagochtend is het half zeven als ik weer uit mijn kooi rol. Letterlijk. Mijn kooi ligt gewoon op de vloer van de boot. Dus opstaan zit er niet in. Om half zeven aan het ontbijt. Gezellig. Er heerst een bepaalde spanning. Je voelt dat de wedstrijd gaat beginnen. Stefan (de schipper) wil niet al te vroeg starten, maar hij heeft het nog niet gezegd of ik hoor de motor aanslaan. We gaan dus gewoon vijf over acht echt weg. In de havenkom van Harlingen hijsen we de zeilen en weg zijn we. Er staat een mooie zuidwesten wind kracht 5 a 6 en voordat we het in de gaten hebben lopen we een mooie 7 knopen over de grond. We hebben de stroom mee. De pollendam is zomaar weer voorbij. We hoeven ons niet aan de geul te houden. We kunnen gewoon rechtdoor , richting het Franse gaatje. Gezien de waterstand en de verhoging door opstuwing (32 cm) kunnen we makkelijk over de plaat.
Voordat we er erg in hebben, zien we de haven van Vlieland al recht voor de boeg. De motor aan, zeilen zakken en dan de haven in. We leggen aan en Wam springt van de boot om bij het havenkantoortje zichzelf en het wachtwoord op de foto te zetten. Na een minuut is Wam weer terug en maken we weer los. En dan de haven uit. In het havenkanaaltje beginnen we al met het hijsen van de zeilen.
 ![]() |
 ![]() |
Op weg naar Terschelling met de wind in de rug en nog steeds een mooie wind. We kunnen nu ook over de Jacobsruggen en hoeven niet om te varen via de Slenk. Scheelt ruim een uur zeilen. We hebben onderweg nog een discussie wanneer we onze verplichte rustpauze van 4 uur nemen. Gezien de stroming lijkt het ons verstandig om op Terschelling maar 4 uur te wachten. Rond kwart voor twaalf liggen we dan voor de haven van Terschelling. We mogen 1 kabel voor de haven de motor starten. Een kabel is 185,2 meter , dus precies 1/10 van een zeemijl. Het komt aan op de laatste 20 centimeter. Iets te vroeg de motor gestart en alles is voor niets, diskwalificatie volgt. Gelukkig starten wij ruim binnen de 185,2 meter de motor. We zoeken een plekje in de haven van Terschelling en gaan voor 4 uur rust houden.
Ik ga lekker naar bed. Ik heb nog nooit zo vroeg in bed gelegen, maar ik heb er ook geen bezwaar tegen. Om half vier word ik weer wakker. Het blijkt redelijk slecht weer te zijn geweest, maar dat is nu weer achter de rug.
We gooien de trossen los en gaan richting Oude Schild op Texel. Er is bijna geen wind meer. Eerst windkracht 6 en dan nu windkracht 1. We drijven min of meer de haven uit en gelukkig hebben we de stroom mee. We zakken de Slenk af en het wordt niet beter met de wind. De avond valt en de ploegen zijn ook ingedeeld. Ik zit in de nachtploeg van 0:00 tot 4:00. Het zit ons niet mee. We drijven nog steeds en we zeilen achteruit. Terschelling ligt een hele lange tijd aan stuurboord en het schiet maar niet op.
Stefan wil ons op een wat ondieper deel van de Waddenzee maar gewoon op anker laten liggen. Achteruit zeilen is toch ook niet de bedoeling. Ik duik mijn bedje weer in. In mijn slaaptijd gaan we een behoorlijk aantal keren overstag en overstag en overstag, maar vooruit gaan we niet. Op Marine Traffic kun je ook mooi zien wat we aan het doen zijn. We krijgen al SMSjes van mensen die ons volgen wat we toch aan het doen zijn. Maar aan al het leed komt gewoon een eind.
Uiteindelijk trekt de wind weer aan en varen we gewoon weer richting Oude Schild. Op een bepaald moment draait de wind en ziet het er naar uit dat we toch eerst naar Den Oever moeten, maar ook dat moeten we weer corrigeren. Omdat de wind nog wat draait kunnen we toch gewoon naar Oude Schild. Voor de haven weer de zeilen naar beneden, de haven in, Wam rent naar het kantoor en weg zijn we weer. Op weg naar Den Oever. We hebben een beetje stroom tegen, maar lopen toch gewoon 7 knopen over de grond. We mogen niet klagen. Den Oever is weer in beeld. Ook hier weer een sprint en weg zijn we. Als het zo door gaat dan zijn we ruim voor onze voorspelde tijd weer in Harlingen. Langzaam aan wordt het weer licht en we varen mooi langs de afsluitdijk. In de verte zien we Harlingen liggen en langzaamaan wordt het ook weer minder met de wind. Bij de haven van Harlingen aangekomen drijven we de haveningang weer gewoon voorbij. Dus nog eenmaal overstag, beetje oploeven en we gaan over de finishlijn. We melden ons op kanaal 73 met de naam van de boot en het woord ‘NU’ en daarmee is er weer een einde gekomen aan de Waddenrace 2012. We zijn wel weer een van de laatsten. Iedereen is al binnen. 1 boot is nog onderweg, omdat die was vastgelopen op een plaat en moest dus echt lang wachten voordat ze weer weg konden komen. 1 boot heeft de giek verspeeld. Jammer. Maar gelukkig wel het enige akefietje.
Ik stap om 13:04 op de trein terug naar Wezep. Ik kijk weer terug op 2 mooie dagen zeilen. De laatste zeildagen van het seizoen. Hopelijk ben ik er volgend jaar weer bij.