Na de kapper vinden we een draad en naald (missie geslaagd) en we lopen richting het grote feest.
We kopen kaartjes voor drinken en souflaki en zoeken een plekje.
Na enige tijd houdt er iemand een toespraak van 15 minuten. We verstaan er niets van, maar de mensen applaudisseren en vinden het blijkbaar geweldig. Ik zeg tegen Teunie: “Het lijkt wel een politieke bijeenkomst”.
Dan komt de band op. Een drietal mannen met gitaar, trekzak en nog soort van gitaar. Eén van de mannen begint met zingen en iedereen zingt mee. Alleen Hans en Teunie niet.
Teunie maakt haar dagelijkse krabbel en komt bij een hamer en een sikkel. We zitten bij een politieke bijeenkomst van de KKE, de Griekse communistische partij. We kunnen ons lachen niet meer inhouden. Het is vermakelijk.
De muziek is goed, de sfeer is gezellig en zo gaan we rond 24:00 uur weer richting ons appartement.