Donderdag: Aan de pizza

Vandaag beloofd een mooie dag te worden. Geen regen en veel zon. We overleggen met de kinderen of we nog een dagje naar Venetië gaan. De gezichten spreken boekdelen. Niet nog een dag dus. Ze trekken allemaal snel de zwembroek aan en gaan gewapend met handdoek naar het strand.

Wij doen eerst de dagelijkse dingetjes: tent aanvegen, bedden opmaken en koffie drinken. Daarna gaan wij dan ook naar het strand. We hebben ondertussen onze vaste plek en de handdoeken van de jongens liggen er al. We gaan nog wel een keer verzitten, omdat een grapjas op 1 meter een strandtentje voor ons zet. Uitzicht op zee is nu uitzicht op tent geworden.

De golven zijn niet meer zo hoog als op één van de eerste dagen. In de verte ontwikkelen zich wel weer donkere luchten, maar het komt nu niet tot regen. De jongens gaan ook nog een keer tussendoor naar het zwembad. Ze nemen de badmuts mee, omdat dat verplicht is tijdens het zwemmen. Zelf heb ik ook al éénmaal een baantje getrokken met de badmuts op. Het stond me goed.

Om 17:15 lopen we naar de pizzaman en bestellen voor 5 personen pizza’s. Achteraf blijft er altijd één pizza over, maar de ogen zijn nu éénmaal groter dan de magen. Floris gaat om zes uur naar bed, maar springt een kwartier later er al weer uit. Hij moet nog naar het ballenbad. Hij vermaakt zich er prima.

Ondertussen zet ik koffie en genieten we nog na van de lekkere zonnige dag. Er staat nog tot ’s avonds een waterig zonnetje te schijnen door de populieren. Morgen de laatste dag. Zo’n vakantie vliegt aan je voorbij. Als het weer het toelaat dan toch nog een keer met de boot naar Venetië.