Klokslag half negen zitten we in de auto. We hebben een mooie dag voor de boeg. We rijden richting Holwerd waar we dan de boot nemen naar Ameland. Het is rustig op de weg en na Leeuwarden is het landschap ongelofelijk mooi. De rust in het landschap is groot.
Om kwart over tien staan we voor het hek. We zijn de eersten die klaar staan voor de boot van half twaalf. We zijn een beetje aan de vroege kant, maar dat levert ons ook de rust op van over het wad kijken. Het is prachtig weer en de zon schitttert op het water van de waddenzee. De zilte lucht doet me goed. Het is zo’n 15 jaar geleden dat we voor het laatst op Ameland zijn geweest.
Om kwart voor elf gaat de kassa open en betalen we 134 euro voor de auto en het gezin om op het eiland te komen. Is natuurlijk wel een retourtje, maar dan nog. De auto is het duurst. We zijn nog nooit met de auto op een eiland geweest. Meestal zetten we de auto op de parkeerplaats en stappen dan op de fiets. Nu is dat dus anders. Nu de auto mee, omdat het (te) ver fietsen is voor de kinderen naar het StayOkay Ameland. In totaal zo’n 9 km verwijderd van de boot. We hebben een mooi arrangement: 4 dagen vol pension (ontbijt, lunch en diner) en fietsen voor vijf personen en dan natuurlijk een eigen kamer voor ons gezin.
We varen klokslag half twaalf met de boot naar Ameland. Het is rustig weer dus we zitten gezellig op het zonnedek. Teunie staat de hele tijd te kletsen met twee Duitsers. Zij gaan naar mensen die al vijftig jaar een huisje hebben op Ameland. Denk een geschenk van de oorlog, maar dat mag ik van Teunie niet zeggen en denken.
Om kwart over twaalf rijden we de boot af en rijden we richting de vuurtoren van Ameland. De jeugdherberg ligt achter de vuurtoren in een duinpan. Om half één melden we ons bij de receptie, handelen de zaken af, krijgen een kamer toegewezen waar we vanaf een uur of drie onze spullen naar toe kunnen brengen. We zoeken ondertussen 5 fietsen uit en de jongens maken dan hun eerste verkennende fietstocht op het eiland. Teunie en ik gaan even lekker op het terras zitten en eten onze lunch even op.
We halen wat spullen uit de auto en lopen naar het strand. Eerst een duin op en dan een duin af en we zijn er. We leggen onze matjes neer en de jongens lopen met hun surfboardjes naar het water. Het water lijkt erg smerig, maar is het eigenlijk niet, maar er drijft een soort kleidrap op het water. Na één keer glijden op het board ben je dan ook direct echt smerig. Ik val in slaap op het strand (kan gebeuren) en als ik wakker wordt gaan we terug naar de hostel.
 |
 |
 |
Het eten staat klaar (lekker makkelijk). We zitten gezellig met z’n vijven aan een tafeltje en ik eet een lekker mosterd soepje. Is eigenlijk wel mijn favoriete soep.
’s Avonds fietsen we nog even naar een soort vijvertje waar we lekker op een bankje zitten in de zon en waar Teunie een paar schetsen maakt. Misschien komt er weer een kunstwerk uit, wie weet.
Om elf uur gaan we naar bed en we hebben onze eerste dag erop zitten. Morgen weer verder.