Vandaag raast er een storm over Nederland. Windsnelheden van 130 km per uur en er gaat veel kapot. Wij hebben een studiedag in de “Buitensociëteit” in Zwolle. We merken er niets van, behalve op die momenten dat we in pauzes even naar buiten gaan. Om kwart over vijf -na een afsluitende borrel- stappen Gerard en ik op de fiets of eigenlijk beter we doen een poging om op de fiets te stappen.
Misschien toch handiger om de fiets in de stalling te zetten en naar Wezep te gaan met de trein. De man in de stalling weet ons te melden dat er echt geen treinen meer rijden. Dus toch maar op de fiets. We zien nog net het laatste kampertreintje wegrijden en besluiten -gezien de pikzwarte wolken- maar even bij Windesheim te schuilen. We doen de deur open en lopen tegen een huismeester aan. Hij zegt dat Windesheim om zes uur dicht gaat, dus …..
Weer op de fiets. Het fietspad is bezaaid met stukken tak. Het licht knippert en dus een dip in de electriciteit. 2 seconden later worden we gebeld door ons systeem. Minstens 1 airco is uitgevallen in de serverruimte. We zijn 1 minuut van Windesheim af en fietsen dus weer terug. In de serverruimte staat de airco in een bepaalde stand die wij nog niet meegemaakt hebben. We wachten maar even af hoe het afloopt. Uiteindelijk belt Willem (een collega) met de vraag of we al honger hebben en dat hij wel een patatje wil komen brengen. Zo gezegd zo gedaan. We eten de patat en kroket op en drinken nog een bakje koffie. Alles lijkt weer stabiel en we stappen met frisse moed om 20:48 op de fiets.
De wind giert om ons heen. Soms staan we stil ondanks de kracht die je uitoefent op de pedalen. Onder het spoorbruggetje zien we al diverse dikke bomen omgewaaid. Veel los hout op de weg. Moeilijk fietsen dus.
Na het Engelse Werk de IJsselbrug op. Wind van opzij. Na 2 minuten staan we stil en lopen we -of doen een poging- op de brug. Alle straatverlichting is uitgevallen en daardoor is het ook iets angstaanjagender. Over de IJsselbrug stappen we weer op. Langs de weg staan flink veel bomen en we kijken toch elke keer even of we veilig langs de boom kunnen.
Op een moment trap ik hard maar kom niet vooruit en dan komt er in 1 keer een windvlaag van de zijkant. Ik val en lig op de grond. Verderop overkomt het me nog een keer. Geen schade en het ziet er ook wel komisch uit.
Uiteindelijk komen we in Wezep aan. Het geeft mij een elfstedentocht gevoel. Na barre omstandigheden bereik je de finish. Om 21:48 -precies een uur later- stap ik de garage binnen. Ik trek mijn regenbroek uit en ga lekker op de bank zitten. Wat een tocht. Het is gelukkig goed afgelopen.
Op het journaal zie ik vliegende fietsers en denk ik dat ik wel geluk gehad heb. Maar soms zit het mee.