Ik heb al jaren een spar in de hoek van mijn landje in Elburg staan. In het begin was het een klein boompje en stond ie er wel gezellig bij. Elke zomer zat er een uil in en diverse duiven (die nou overigens dood zijn). De uil at de duiven op en spuigde de botjes e.d netjes uit in een zgn uilebal. De boom was na een aantal jaren wel aan zijn hoogte en de dikte nam elk jaar nog een beetje toe.
 
Nu moet die dan echt weg. We zaten in de zomer al ruim in de schaduw van de spar en in september had ik er al eens onder gestaan, maar zo naar boven kijkend was het toch wel een joekel van een boom om zelf om te zagen. Dit kijken herhaalde zich elk jaar wel, maar tot nu toe was het er nooit van gekomen.
Woensdag sprak Teunie een ‘mannetje’ die bomen omhakt voor de hobby en voor het hout. Dus Teunie een afspraak gemaakt voor vrijdag, maar zo’n boom mag alleen om als je een kapvergunning hebt. Dus donderdag maar even bellen naar de milieu-ambtenaar van de gemeente Elburg. Hij had tijd en Teunie ook en een uur later stond Teunie met de ambtenaar op het landje. Omhakken mocht gewoon. Het is geen bijzondere boom. Dus ter plekke even de vergunning ingevuld en voorzien van een handtekening. De formuliteiten ook weer gehad.
Vrijdag ochtend was het dan zover. Het ‘mannetje’ had zijn broer bij zich en met trekker en grote kar naar het landje. Teunie en mijn vader kwamen om half twaalf en toen lag de spar al gestrekt op zijn zijde. Na jaren groeien en bloeien was daar nu een einde aangekomen.
In de andere hoek van het landje ook nog maar een grote tak (eigenlijk ook al een boom) weglaten zagen. Veel meer licht en ruimte op het landje en hopelijk in de zomer meer zon dan schaduw.
We wachten het af! In de voorjaarsvakantie maar even de laatste rommel opruimen en het hoekje opnieuw inrichten.