Spakenburg (2)

De botters in de wedstrijdVrijdag 14 mei. Spakenburg. (foto’s) Het is een behoorlijk frisse nacht. Ik heb het voor het eerst een beetje koud gehad in de botter. De temperatuur is gedaald naar zo’n 3 graden en dat voel je toch  ook wel. Maar goed rond half acht worden we wakker en maken we ons klaar voor het schippersontbijt in de tent bij de jachthaven. We eten ons eitje en drinken ons bakje koffie als er iemand van de organisatie ons aanspreekt. Onze ‘bemanning’ voor vandaag , de politie, heeft het laten afweten, de plicht riep ze en ze hebben afgezegd. Overmacht. Wel jammer. Daarmee lijkt het erop dat we niet mee kunnen doen met de wedstrijd van vandaag. We vinden het niet leuk. Toch kijken we even of er nog andere mensen zijn die met ons mee willen varen. Dat valt nog tegen. De ene schipper doet liever onderhoud, de ander heeft geen zin. Uiteindelijk hebben we alleen Jaap van de BU9 die wel met ons een dagje wil zeilen. Dat lijkt ons goed. We laten alle botters bij het uitvaren voor gaan en dat levert een mooi foto-overzichtje op van alle botters die meedoen.

Wij varen als laatste uit. Buitengaats staat er nog best een leuk windje en wij besluiten ook maar gewoon mee te doen met de wedstrijd. We maken het anker klaar en net als we liggen horen we het startschot. We hijsen de zeilen en weg zijn we. We liggen op startplek 14 (bijna achteraan) en hebben dus weer een hele inhaalslag te gaan. Iets wat ons wel ligt.

Het is een zeer variabel windje. Wij varen eigenlijk de hele wedstrijd aan de wind. Hoe raar dat ook is. De wind draait elke zo dat we eigenlijk alleen voor de jachthaven een paar keer overstag moeten gaan. We hebben onderweg nog een ‘bijna-aanvaring’ met de BU75. De schipper staat er om bekend dat hij de regels aan zijn laars lapt en dat merken we. Wij hebben een bakboord-stuurboord situatie. Wij hebben de zeilen over bakboord en dus voorrang, maar dat maakt deze schipper niets uit. Wij ontwijken hem ternauwernood , schelden nog wat naar hem (communiceren in botterjargon) en varen weer gewoon verder.

In de wedstrijd In de wedstrijd

Als we bij de tweede boei middels een gijp de zeilen helemaal voor de wind gezet hebben, lijkt de wind toch gewoon weer van voren te komen. We varen volgens de zeilen voor de wind. Volgens de wind varen we gewoon scherp. We halen de boom uit de fok (die stond ondertussen ‘te loevert’) en trekken de zeilen gewoon weer aan. We lopen op die manier nog een botter of 4 in. We worden afgeblazen op plek 10. Een mooie plek. We hebben zo’n 25 botters achter ons gelaten. Een echte inhaalrace dus.

Bij binnenkomst in de haven zoeken we een mooie plek uit. Vanavond is de solexrace en dan moeten we natuurlijk wel een mooie plek hebben.

Rond half acht is de prijsuitreiking. We horen dat we als tiende geëindigd zijn, krijgen het kado (was eigenlijk voor de politie bedoeld) en gaan snel terug om het begin van de solexrace niet te missen. Het muziekkorps opent de wedstrijd. Eerst een ereronde voor alle solexen. Er zijn toch weer een aantal bijzonder uitgedoste mensen bij. Het is een heel leuk spektakel.

Solexrace Solexrace

Sommige solexen gaan toch echt hard en ze scheuren met een behoorlijke snelheid over de kade. Remmen doe je met je klompen. Na 20 minuten is de race gereden. Echt leuk om te zien.