Vandaag is het dan weer zover. De 12e Kamper Oostwal gaat van start. Er liggen zo’n kleine 30 botters in de haven van Kampen. De bedrijven en de boten zijn gisteren al aan elkaar gekoppeld. We vertrekken om 10 uur uit de haven en dat is altijd een drukte van jewelste. Alle botters starten de motoren en varen langzaam en zonder problemen de haven uit. We varen richting de brug van Kampen en hijsen het grootzeil. Als een soort eerbetoon aan Kampen en dat alle mensen op de kade de botters goed kunnen zien. Het is indrukwekkend om 30 botters zo te zien vertrekken.
Het weer is goed, zo’n 25 graden, de wind is minder dan windkracht 3 en uit variabele richtingen.
We varen de IJssel af en gaan onder de Eilandbrug door. De doorvaarthoogte is 16 meter. We passen er goed onderdoor. We drinken een bakje koffie en maken kennis met het bedrijf dat aan boord is. Het is al snel gezellig. Om kwart voor twaalf bereiken wij de anker plaats.We liggen ergens achteraan en met zo weinig wind is dat niet goed. Daarmee is de wedstrijd of eigenlijk de drijfstrijd al gelopen. Om tien voor twaalf het tien-minuten-sein. We maken het anker klaar en verdelen de taken. Drie personen bij de zwaarden (1 op het zwaard te laten ‘vallen’ en 2 om het zwaard op te trekken). Zelf sta ik achter het roer. Als het startschot valt, begint het drijven. We komen maar langzaam op gang en soms liggen we gewoon stil. We varen ondanks alles toch nog tweemaal het parcours en worden uiteindelijk afgeblazen. We juichen met z’n allen voor de ‘overwinning’.
We laten de zeilen zakken en varen in alle rust terug naar de haven van Kampen. Om vijf uur zijn we in de haven en nemen afscheid van het bedrijf. Wim en ik gaan nog even naar de tent voor de uitslag en het wel verdiende plaatje voor in de botter. We bellen Teunie en die komt ons rond half zeven ophalen. We halen de spullen van de botter en gaan richting Wezep. Net als we bijna Kampen uit zijn, bedenkt Wim dat hij de mobiele telefoon in de botter heeft liggen. Dus terug naar de botter. We stappen uit en bespreken de mogelijkheid om de botter nu terug te brengen naar Elburg. Het weer is nu echt geweldig en volgens de weersverwachting is het maandag slecht weer.
De GT13 ligt precies voor de uitgang van de haven en zo komen we er niet langs. Ik loop naar de tent en vraag Roy of hij de botter weg wil leggen, omdat wij weg willen. Hij zit net te eten en vraagt nog tien minuten geduld. Dat geduld kunnen wij opbrengen. We doen nog wat diesel in de tank en dan is Roy er ook al. Het is half acht en ik start de motor en off-we-go.
Er is niemand meer op het water. De zon gaat prachtig onder en we genieten erg van het tochtje. Eerst naar de Ketel, dan naar Roggebot en dan naar Elburg.
Het is half elf als we er zijn. Teunie komt aanrijden net als wij aanleggen. Ik sluit af en we rijden naar Wezep. We kijken terug op een lekker dagje botteren.