Vandaag met Floris en zijn vriendje Cornelis naar Hilversum-Noord met de trein, waar we naar het Media Experience gaan.
Teunie heeft nog 2 dagkaartjes van €9,95 (Kruidvat) en voor de jongens kopen we een railrunner van €2 euro. We gaan vroeg weg. Het is ondanks alles nog een heel gehaast. Uiteindelijk moeten we ook nog geld pinnen en de railrunner kaartjes kopen. Maar goed, om 8:51 staan we op het perron klaar voor vertrek. De trein komt aan om 8:55. De jongens willen graag boven zitten. Ze zijn super onrustig. Cornelis is nog nooit met de trein geweest. Dat maakt het allemaal erg spannend.
Stil zitten is aan de jongens niet besteed, dus halverwege de rit is het zitten we geweest. Nu maar eens rondlopen en ergens van de trappen springen. Na drie kwartier zijn we dan in Amersfoort. Even uit de trein en naar een ander perron. We moeten een klein kwartiertje wachten en na twintig minuten stappen we dan uit in Hiversum-Noord. Na vijf minuten lopen zijn we dan bij het mooie gekleurde gebouw.
 |
 |
 |
Binnen krijgen we na betaling allemaal een ring. De ring zorgt ervoor dat je bekend bij de diverse attracties en dat als er iets te bewaren valt (een filmpje of foto) je dat dan thuis gestuurd krijgt op je mail-adres.
De jongens gaat zonder ons gewoon het ‘museum’ in en we spreken af als er wat is dat ze ons dan maar mobiel moeten bellen. Teunie en ik gaan eerst maar eens even een lekker bakje koffie drinken.
In het “Media Experience†is de geschiedenis van de TV en Radio terug te vinden. Erg leuk allemaal. Al die oude fragmenten van oude TV-programma’s. En dan kun je nog lekker in een soort cabine gezellig naar oude muziekfragmenten kijken en luisteren. We zien een erg jonge Herman Brood met “Saturday Night†en Nirvana ergens in een live optreden bij MTV.
Om twee uur zijn de jongens helemaal aan de lat. Ze hebben nu alles in het museum wel gezien en gehoord. Voor Floris kopen we nog een leuk T-Shirt met daarom het testbeeld en de tekst “Even geduld AUBâ€. Hoe toepasselijke kan een tekst zijn.
Ook nu kunnen ze op de terugweg toch niet het hele stuk gewoon op het bankje zitten. Ze gaan toch weer lopen door de trein, maar nu is er een strenge conductrice. Van die ‘mevrouw’ mogen ze helemaal niet rennen door de trein en van de trappen naar beneden springen. Als we bij Wezep willen uitstappen spreken we conductrice nog even. Ze zijn het er gewoon niet mee eens. Ze lacht en zegt dat het wel goed was dat ze de schoenen uit hadden getrokken. En daarmee is de kous af.
Meer info: Beeld en geluid Media Experience