Na de zeer interessante presentatie over EMC, Storage, Archivering, VMware en Virtual Tapes(Ja ja ook die kunnen virtueel worden), vertrekken we naar het hotel met de limo-taxi. We rijden richting het centrum van Cork naar het prachtige hotel Mayfield Manor. We worden ontvangen door de portier die ons alle deuren opent. We krijgen de sleutel van onze kamer. De kamer is van het type king wat ook wel waar is. Een groot twee persoonsbed en een luxe badkamer staan mij deze nacht tot mijn beschikking. Ik kijk vanuit mijn kamer op de binnenplaats.
Mark heeft om acht uur afgesproken in restaurant Jacobs en tot die tijd genieten de mannen onder het genot van het Ierse bier van de zon. Ik drink geen alcohol, dus ik krijg gewoon een bitter lemon. Ik ben de BOB ook al worden we met de limo-taxi weer naar het restaurant gereden. De chauffeur zegt dat er meer pubs zijn dan mensen in Ierland en als je zo kijkt klopt het denk ik ook wel.
In restaurant Jacobs krijgen we een voortreffelijk diner aangeboden door EMC. Ik eet kreeft en het smaakt mij uitstekend. Je moet er wel wat voor doen om bij het vlees te komen, maar het is erg lekker.
Om tien uur vertrekken we richting binnenstad. We zoeken een gezellige tent op en willen naar binnen. Tot onze verbazing mag Ceriel niet naar binnen. Hij heeft een oorbel in en dat is echt gevaarlijk. Ik probeer nog te vragen: “why?”, maar ik krijg een erg onvriendelijk antwoord terug van de uitsmijter en laat het dan maar voor wat het is. Sommige van ons zijn al binnen en die halen we maar even op. We gaan naar een andere tent. We drinken er wat. De muziek staat erg hard en gezellig praten is er niet meer bij. Iemand vraagt aan Willem of hij uit Duitsland komt. Willem vindt het niet leuk. Er mag in Ierse pubs niet gerookt worden, dus staan ook wij na een tijdje voor de rokers onder ons weer buiten.
We besluiten het nogmaals bij de eerste tent te proberen. Ceriel doet mijn rode jas aan en besluit te doen of ie aan het bellen is. Hij komt nu gewoon binnen. We zijn niet meer allemaal tegelijk gegaan en blijkbaar heeft ook dat geholpen. Daarna gaat de rest. Willem en Sander moeten nog wel even hun rijbewijs laten zien (of ze wel echt 18 zijn), maar dan zijn we toch binnen.
Binnen speelt er een live-band die diverse covers speelt. Ik leef mij uit en Mark ook, maar dat wordt niet op prijs gesteld. Mark wordt aan z’n arm getrokken en er wordt in zijn oor geschreeuwd: “No dancing”. Blijkbaar zijn ze dat hier niet gewend. In de danstent mag je blijkbaar alleen maar bier drinken en een beetje met de andere arm bewegen.
De sfeer zit er goed in. Boven is er ook nog een disco, waar we naar toe willen. Maar ook hier staat er weer een uitsmijter. Hij pakt mij bij de arm en vraagt of ik dronken ben. Ik wil eerst nog zeggen: ja van de cola, maar denk dat dat niet zo verstandig is. Ik zeg nee, ga rustig staan en hij laat mij door. We moeten 10 euro per persoon bijbetalen en de disco is nog minder dan een uur open. We gaan terug. We praten nog met wat meiden. Ze zijn verbaasd dat je voor een dagje naar Ierland vliegt. Grappig is dat ook hier weer gedacht wordt dat Willem een Duitser is. Willem vindt het niet leuk, maar wij wel.
Om twee uur gaan we naar huis. Als we buiten komen zijn we Mark kwijt. We gaan nogmaals naar binnen en zoeken naar Mark. Na vijftien minuten geven we het op. Of hij is al weg of ….. we weten het niet. We lopen dan naar het hotel. De nachtportier doet open en er wordt nog van een afzakkertje genoten. Sander en Ties moeten om vijf uur weer opstaan. Zij hebben een vroege vlucht (tien voor zeven). Om drie uur ga ik naar mijn kamer en duik het bed in.