Vandaag met Willem, Herman, Henk en Robert naar het feestje van ISIT. ISIT bestaat 15 jaar en geeft een groot feest.
Sander heeft voor ons een bus geregeld. Eerst zouden we met 12 personen, dus kregen we een touringcar van 25 personen, maar bij naderen van het moment vallen er steeds meer mensen af om dus zoals gezegd met 5 personen over te blijven. We worden vervoerd door taxi Van de Pol uit Nunspeet. Klokslag half zes staat er een luxe busje. Het lijkt rustig op de weg en dat is het ook. Iedereen heeft er blijkbaar voor gekozen al vroeg naar huis te gaan, waardoor de gebruikelijke files er niet zijn.
Om half zeven komen we aan in Naarden bij ISIT. Er staat een grote tent en we zijn de eersten. We worden verwelkomt met champagne. We gaan aan een tafeltje staan en Willem bestelt zijn eerste mixje.
Het eten bestaat uit allerlei Japanse gerechten en het één smaakt minder dan het ander. Sommige dingen hebben een onbestemde smaak en sommige dingen zijn best lekker. Voor de veelvraat is het niets, maar goed het is een feestje. Later op de avond zijn er nog warme saté gehaktballetjes en kleine warme worstjes. Tussen al dat hossen door best lekker even iets pittigs eten.
Er is een DJ en en wordt al flink gebruik gemaakt van de dansvloer (echt niet). Al die mannen in pakken. Hossen doe je nou eenmaal niet makkelijk in een pak.
Om acht uur begint de band te spelen. De band speelt veel disco en de eerste ronde sta ik toch wel erg alleen op de dansvloer. Er is nog te weinig alcohol genuttigd. Als de drank is in de man, komen ze vanzelf. Uiteindelijk is het druk op de dansvloer. Ik hos zo nu en dan lekker door iedereen heen en maak op die manier kennis met de diverse ISIT medewerk(st)ers. Ik heb zo mijn eigen stijl. Er werken toch wel veel vrouwen naast al die mannen in pakken. Valt me weer reuze mee.
Robert ‘danst’ er flink op los. Al hoewel je dat houterige bewegen niet echt dansen kunt noemen. Naarmate de avond vordert gaat het steeds beter en aan het einde van de avond is Robert niet van de dansvloer te krijgen. De diverse mixjes doen hun werk goed.
Er is een man met oesters en Willem is er niet bij weg te slaan. De één na de andere oester verdwijnt in Willem’s maag. Zelf eet ik er ook een stuk of vier op. Nou ja eten. Zo’n oester glibbert gewoon naar binnen, maar lekker is het wel. Beetje citroen er op en weg is ie.
Henk en Herman doen het rustig aan. Henk moet nog rijden, dus veel cola en water. Na enig aandringen komen ook Herman en Henk los en dansen (stampen) ze ook driftig mee.
Om twaalf uur staat het busje weer voor de deur van de tent. Ik verzamel iedereen. Ik bedank Sander voor de geweldige avond. Willem is ver weg. Voordat we Willem in de bus hebben is er weer kwartier verstreken. Ook Robert is er niet meer helemaal bij. De chauffeur vraagt zich af wie er van beide mannen zometeen de bus vol kotst. Sander regelt nog even wat kotszakjes en we vertrekken richting IJsselmuiden. Willem is stil in de bus. Iets waar we toch even van genieten. Zo vaak komt dat niet voor. Bij Kampen is er nog een politie controle. We rijden door groen op de IJsselbrug en plots scheurt er een auto vlak voor ons langs. 10 seconden eerder door groen en ik had dit verhaaltje niet getypt. De chauffeur schrikt zich rot. Het loopt gelukkig goed af! We zetten Herman af bij het station van Kampen in IJsselmuiden en rijden door naar Windesheim. Robert gaat op de fiets en Henk brengt Willem nog even naar huis. Ik rij in mijn opeltje lekker naar huis.
Ik stap om kwart voor twee met suissende oren in mijn bed en kijk terug op een geslaagde avond. Mooi einde van het werkjaar. Volgend jaar zijn we weer van de partij.