Elburg 9 september 2011. (foto’s) Vandaag stappen we om 8 uur aan boord. We hebben voor het eerst in jaren niet aan boord geslapen. De dochter van mijn zwager ging de dag ervoor trouwen en dan moet je natuurlijk aanwezig zijn. Maar nu zijn we er dan toch. We lopen naar het blinde peerd voor het enorm goed georganiseerde schippersontbijt. Wat dat betreft is het ontbijt alleen al een evenement. Alle schippers en deelnemers in één grote loods bij elkaar.
Bij het palaver krijgen we de baan te horen en dit jaar zeilen we bijna bij Harderwijk. Het is niet echt een mooie baan, maar we zullen zien hoe het gaat. Er is niet veel wind en niet veel zon, maar het is droog. Een leuke dag in het verschiet.
We varen richting de ankerplaats. Dit keer liggen we op een gunstige startplaats. We gooien het anker uit en na enige tijd liggen we stil. De lunch wordt geserveerd en iedereen neemt het ervan. We verdelen de taken en bij het vijf-minuten-sein neemt de spanning toe. Dan het startschot. Iedereen voert zijn haar taak goed uit en we zeilen al direct bij vertrek. Dit was weer één van de betere starts. We varen nu richting het eiland bij Harderwijk. Gezien de wind moeten we aantal malen overstag. Bij de laatste slag richting het eiland ziet één van de schippers onze boot over het hoofd. Hij moet eigenlijk voor ons wijken, wij hebben de zeilen over bakboord, maar hij doet dat te laat. Hij probeert nog met man en macht onze botter te missen, maar dat gaat helaas niet gebeuren. Hij tikt ons aan bakboord flink aan. Mijn zwager roept de schipper nog het één en ander na en we zeilen weer verder in de wedstrijd. Zo op het eerste oog hebben we geen schade.
De wind is niet best. Na het eiland moeten we een hele lange slag voor de wind maken. We zitten de fok te loevert en we dobberen wat achteraan in het veld. Dit jaar maken we de mooiste foto’s van achteruit het veld. Waar aan ligt weten we niet, maar vooraan zeilen is niet meer aan ons besteed. Uiteindelijk komen we bij de boei aan en we rondom deze over stuurboord. Dan nog een slag naar de finish, maar dat moment gaan we helaas niet meer meemaken. Voor het eerst in onze geschiedenis van deelname aan de wedstrijd van de Elburger botterdagen hebben we achter onze naam DNF staan. Did Not Finish. Echt veel slechter kan het niet.
We varen terug naar Elburg en praten nog na over de baan en hoe verkeerd het dit jaar voor ons nu uitpakte. In de haven aangekomen zoeken we een mooi plekje en gaan met de hele crew richting het Blinde Peerd voor de uitslag. Volgend jaar beter. Soms zit het mee, soms zit het tegen.
