9 en 10 september. Elburg. We beginnen traditiegetrouw met het schippersontbijt. Dit jaar voor het eerst in een tent en niet in de op instorten staande loods “Het Blinde Peerd”.

Na het ontbijt is er het palaver. De zeilbaan wordt uitgelegd en de bijbehorende regels, geen bijzeilen en dat soort zaken. We mogen weer door de ski-baan zeilen. De botterstichting heeft weer een vergunning gekregen. Dat is wel eens anders geweest.

We krijgen een groep aan boord. Dit jaar is dat Haarmode Klazien uit Elburg. We vertrekken als iedereen aan boord. Aan de zijkant van de botter worden 2 grote reclamezeilen vastgemaakt. Meestal krijgen we een vlag in de dirk, maar dat is nu niet meer nodig.

We varen onder de brug door richting het startveld. Het is ruim een uur varen in de motor. We komen rond 12 uur aan in het startveld. We gooien het anker in het water en wonder boven wonder houdt het anker ook nog. We eten een broodje met zalm en/of paling.

Om 12:25 het vijf minuten sein. We verdelen de taken en de spanning stijgt. 12:30 en de wedstrijd gaat beginnen. Er staat niet veel wind, maar net genoeg om toch nog een beetje vooruit te komen. We varen een mooie wedstrijd baan. Het eerst rack is voor de wind richting 2 boeien. Je mag zelf weten welke boei je rondt en over welke boeg, bakboord of stuurboord. Het is dringen bij de boei. We liggen met drie botters bij elkaar en de binnenste botter drukt ons helemaal naar buiten. We maken daarom een enorme zwaai om de boei en raken onze plek in de rij een beetje kwijt.

Laverend over bakboord en stuurboord gaan we richting de tweede boei. We liggen op een mooie plek in het veld en hebben overal voorrang op de andere schepen. Bij de tweede boei beginnen we aan ons tweede rondje. De wind neemt een beetje toe en het wordt al met al een mooie zeildag.

We ronden weer de twee boeien en weer laveren we naar de tweede boei. Zo nu en dan halen we iemand in. Bij de tweede boei wordt het wel weer knijpen, maar het loopt goed af. De finish is nog spannend. Het schip voor ons ligt een paar meter voor ons en het schip achter ons ligt een paar meter achter ons. En wij lopen een beetje in op onze voorbuurman en de achterbuurman loopt een beetje op ons in.

Terug naar Elburg evalueren we de wedstrijd. We hebben het goed gedaan en we denken rond de 10e plek te zijn gefinisht en in het veld met 43 botters is dat wel een mooie plek.

Na aankomst in de haven zoeken we een plekje en we liggen mooi tegenover de Vischpoort. We nemen afscheid van de groep en wij gaan naar de tent voor de uitslag. Om 6 uur is de uitslag, maar het duurt toch veel langer dan anders.

Wat blijkt. Er zijn schepen die niet 2 rondjes hebben gevaren, maar wel afgeblazen zijn en daardoor dus veel hoger op de lijst staan dan wij gedacht hadden. Aan het einde van de prijsuitreiking krijgen wij de poedelprijs, omdat wij van die reclame zeilen aan de botter hadden vastgemaakt. Dat riekt naar sponsering en daar is men niet van gediend. Volgend jaar niet nog een keer doen is de tip. Een vlag in de dirk is toch ook reclame. Beetje typische redenering. Maar ons maakt het niet uit. Wij krijgen een doos met Elburger Botjes en ze smaken weer goed.

We kijken weer terug op een mooie en geslaagde botterdag.