Vandaag moet het er toch eindelijk maar eens van komen. We gaan naar het landje waar de boot nog lekker onder het kleed ligt te wachten.
Ik haal samen met Coen het kleed eraf en op het dek ligt een dikke laag dode muggen. Ik had eerst altijd een houten boot en dat kostte zo’n vier weken al vorens ik de boot te water kon laten. Heb vorig jaar een polyester boot gekocht (Flying Arrow Spanker). Ik hoef dus nu niets te doen. Even met een doekje over het dek en de boot zelf even schoonmaken en dan kan hij erin.
Als de boot erin ligt even samen met Teunie de mast erop zetten. Is altijd even een rot karweitje, maar als alles mee zit duurt het maar een paar minuten.
Lastig is altijd om alles weer goed op zijn plekje te krijgen. De boot moet aan de steiger en alle touwen moeten weer pas gemaakt worden en natuurlijk ben je altijd vergeten hoe het er vorig jaar ook al weer bij lag.
Na een uurtje of zo ligt alles weer op zijn plaats. Ik leg het dekkleed over de boot en leg daarna de boot aan de ketting. Het mooie weer maakt plaats voor een sombere variant daarvan. Het wordt ook iets kouder en Teunie roept al dat ze naar huis wil. Ze heeft het echt koud. Een euvel van vrouwen volgens mij. Ik doe nog even mijn zwembroek uit en dan gaan we weer naar huis.
Uiteindelijk ligt de boot er mooi snel in. Echt een verschil met vroeger. En nu maar hopen dat we volgende week even kunnen zeilen.