We zijn op de Bedrijvenzeilwedstrijd Visserijdag Harderwijk 2008. Het is vrijdagochtend ietwat bewolkt als we wakker worden op de botter. Karel gaat even wat boodschappen doen en ondertussen zetten wij koffie. We zijn gisteravond aangekomen en hebben lekker tot na twaalven achter op de botter zitten kletsen met Pieter uit Blaricum.
Om elf uur zijn we aanwezig in het Gemeentehuis van Harderwijk voor het pallaver. We krijgen de wedstrijdbaan uitgelegd en de regels die er gelden. We mogen in Harderwijk altijd alleen met het grootzeil en de fok. De bijzeilen (kluiver en bezaan) mogen niet gebruikt worden. Of er nou veel of weinig wind staat. Het moet een gezellige dag worden is het uitgangspunt van de wedstrijdleiding en gelijk hebben ze. Het is windkracht drie of vier (vlagen) en de wind is noordwest.
Om half twaalf maken we kennis met de groep, maken een foto en varen richting het startveld. Wij liggen op de 33ste startpositie. Gezien de windrichting geen verkeerde plek.
We eten een broodje haring, makreel en drinken bier en/of frisdrank. Deze groep is niet echt van het bier. Er wordt veel cola gedronken en in tegenstelling tot andere jaren is de cola al redelijk snel op.
Om vijf voor één dan een signaal (het vijf-minuten-signaal). Dus nog vijf minuten voor de start. Om één uur dan de start. We varen weg over bakboord, maar dat gaat niet helemaal zoals gepland. Door de geringe wind liggen we over stuurboord en komen we bijna in aanvaring met nummer 32. Maar met enig beleid en een beetje motorvermogen voorkomen we een aanvaring en dat hoort bij goed zeemanschap.
 |
 |
We liggen op een goed positie. Er zijn niet veel schepen voor ons. We lijken op de 4de plek te liggen. Bij het ronden van het eiland in het Wolderwijd komt de EB68 ons achterop. Ze schreeuwen dat we aan de kant moeten, maar gelukkig hebben we daar niets mee te maken. Zij komen van achteren en moeten zelf maar een andere positie zoeken. En daar zit het probleem. Ze moeten nu uitwijken en dan komen ze achter de UK67 te liggen en is de snelheid volledig uit de boot. De UK67 heeft op zijn beurt weer last van de BU20 en uiteindelijk hebben wij een beetje mazzel en liggen we dus erg ver in één keer op kop.
We ronden de boei bij Zeewolde als vijfde. De BU20 heeft ons toch nog ingehaald. Dan varen we richting de finish. Omdat er windkracht drie is, is er door de wedstrijdleiding 1 rondje afgesproken. Het is even zoeken, maar uiteindelijk zien we een groene (bakboord) en rode (stuurboord) boei liggen en daartussen de finish lijn. De Bu20 vergist zich en vaart aan bakboord voorbij aan de rode boei en daarom moeten zij een rondje draaien om toch nog door de finish te komen. En dat is dus voor ons een gelukje. Wij zijn net een metertje of 5 eerder bij de finish en worden dus afgeschoten op de vierde plek. We hebben het goed gedaan (als zeggen we het zelf).
Omdat er botters zijn die nog maar net het eiland gerond hebben en dus nog behoorlijk lang onderweg zullen zijn, besluiten wij nog een rondje mee te varen. De wind is wat aangewakkerd en het zou zonde zijn om nu terug te varen naar de haven van Harderwijk.
Om vier uur varen we de haven van Harderwijk weer binnen. We hebben echt een fantastische middag gehad. Niet te geloven: een mooie wind en een lekker zonnetje. Wat kan het leven toch leuk zijn.
Nadat we aangelegd hebben, staat er een oude man naar de botter te kijken. Het is dhr. Visser uit Elburg. Hij blijkt ooit knecht geweest te zijn op de EB46. Hij heeft dus nog echt gezeild en gevist met deze botter. We nodigen hem uit om nog even te kijken op de botter. Die uitnodiging slaat hij net af. Eénmaal aan boord praat hij honderd uit over de jaren van toen en over alle mensen uit Elburg die ook allemaal gevaren hebben. Ook leuk is dat we de scheldnamen van diverse mensen horen. Zo was er iemand die de ”koker" werd genoemd. Het waarom? Die man was snel aan de kook. Had dus een kort lontje zou je tegenwoordig zeggen. De achternaam wordt ingeruild voor de scheldnaam en zo heet je dan "de koker". Echt grappig. Vroeger was dat zo. Bijna iedereen had een scheldnaam. Zo woonden mijn vader en moeder jaren naast Gait de Stieve (eigenlijk Gerrit de Groot). Hij was nogal groot en stijf die Gait de Stieve.
Om kwart over zeven vertrekt Dhr. Visser weer. Hij zou zes uur thuis zijn. We spreken af dat hij in ieder geval bij de Elburger botterdagen ook aanwezig zal zijn. Dat vindt hij leuk.
We gaan nog even met zijn vieren een pizza eten bij Di Mama in het centrum. Vorig jaar hebben we daar ook lekker gegeten. Na het eten gaan we terug naar de botter en kletsen tot twaalf uur over van alles en nog wat. Hopelijk is het morgen weer zo’n dag als vandaag. We maken de bedden op en wensen elkaar een goede nachtrust toe. Tot morgen.