Groningen – Lauwersoog. 1 augustus 2015. Acht uur en aan het ontbijt. Het ruikt lekker naar koffie en verse broodjes. Er staan een ontbijt klaar met alles wat je maar bedenken kunt. Het lijkt meer in een culinaire boottocht, dan een zwerftocht.

Nog een verrassing. Wij hadden gisteren ons welkomchocolade opgegeten, maar niet iedereen had dat gedaan. Zelfs niet iedereen had door dat er chocolade op het kussen lag. Met als gevolg dat Nell ‘s ochtends wakker werd met een mooie bruine chocoladevlek op zowel haar pyjama als op het laken waarop zij sliep. Een mooier welkom is bijna niet mogelijk. Alles wordt gewassen in de douche en Nell is daar lekker druk mee.

Na het ontbijt wachten we op het ‘konvooi’. We varen met een aantal boten achter elkaar aan. Efficiënt voor de brugwachters (op de fiets) en voor de wachtenden. Het is een prachtige dag en we komen door de mooiste buurtjes en mooie landschappen. Rond 11 uur laten we de stad Groningen achter ons en varen we door het Groninger landschap. We varen op het Reitdiep, vroeger de enige verbinding van de stad Groningen met de zee.

We varen niet echt snel en dus haalt iedereen ons in. Bij de Dorkwerdersluis blijkt dat zinloos. Wij zijn beroepsvaart en mogen als eerste de sluis en daarna mag iedereen aansluiten. Met een beetje passen en meten, kunnen alle schepen mee in deze schutting. Het blijft toch een mooi gezicht al die wachtende mensen/schepen en dat ze ons dan toch moeten laten passeren.

We steken na het schutten het Van Starkenborghkanaal over en vervolgen onze vaarweg richting Zoutkamp. We slingeren ons een weg door het landschap en soms een klein dorpje in de verte. Een heel groot leeg landschap. Veel akkerbouw.

Dat we ons vermaken en op alles zijn voorbereid dat bewijzen onderstaande foto’s wel.

We varen langs Oostum, Garnwerd, Aduardzijl, Schouwerzijl, Electra om uiteindelijk bij de Zeesluis van Zoutkamp uit te komen. Het is dan drie uur in de middag. Na de sluis varen we op het mooie Lauwersmeer. Eerst Lauwerszee, maar in 1969 werd er een dijk aangelegd en was de zee een meer geworden.

Omdat we vandaag echt buitensgaats willen liggen varen we ook op het Lauwersmeer op de motor. Er staat ook niet veel wind, maar om ons heen zeilen diverse boten.

Om half zes passeren we de Robbengatsluis en zijn we op de Waddenzee. De zilte lucht doet mij weer goed. Aan het einde van sluis richting de vissershaven en zoeken we een mooi plekje tussen alle visserschepen. We mogen natuurlijk niet in de jachthaven liggen, waar ook het schip van Wubbo Ockels ligt.

Floris en ik wandelen nog even langs de haven. Verlaten en roestig ligt er aan het einde een droogdok. Dat niet iedereen Lauwersoog het einde van de wereld vindt, bewijst wel de naam van een scheepswerf, voor ons in de “middle of nowhere”

We krijgen een driegangen diner voorgeschoteld. Als we dit elke dag krijgen, dan word ik zomaar een paar kilo zwaarder. We gaan het meemaken.

We genieten nog van de ondergaande zon en de weerspiegeling van de schepen in het water. Martin en Floris vissen nog een beetje. Dit keer niets aan de dobber.

We duiken de kooi in en vallen als een roos in slaap. Tot morgen.