16 oktober 2012. Guernsey – Alderney. 17 oktober 2012 Alderney. (34 Nm)(fotos dag 4, fotos dag 5). De dag begint mooi. Er schijnt een waterig zonnetje en we gaan lekker ontbijten. Iedereen is weer helemaal fris gedoucht en we gaan naar Alderney.
Eerst even tanken. Ik kijk hoe diep het is en we hebben nog een klein half uurtje speling als we gaan tanken. Daarna staat er te weinig water. Er gaat minder diesel in dan we dachten en uitgerekend hadden. Goed voor de portemonnee.
Als we de haven uitgaan doen we eerst een oefening. We varen in een rechte lijn vooruit en gaan af op de adviezen van de man met het peilkompas. Hij peilt de vuurtoren en als het minder is dan de afgesproken richting (zeg 270 graden) dan moet de boot naar stuurboord en bij meer moet de boot naar bakboord. Al met al niet een moeilijke oefening. Nou ja, toch moeilijker dan we dachten. We slingeren toch behoorlijk over de rechte lijn. Dit was weer een leerzaam moment.
We hijsen de zeilen en varen richting Alderney. Het is een mooie zeildag met een mooie wind (kracht 5). Bij Alderney wordt het nog spannend. Er staan een grote muur en die muur loopt nog een deel onder water door. Daar moeten we dus niet opvaren. Er zijn geleide lichten. Als de lampen recht boven elkaar staan dan varen we precies recht de haven in. Maar eerst varen we op een ander punt van het eiland aan. Als we dat op een bepaalde koers liggen dan sturen we naar stuurboord en varen recht op de lijn naar binnen.
Na enige tijd krijg ik van Andre het signaal dat we moeten opsturen naar stuurboord. We varen bijna recht tegen de wind en we zetten de motor bij. Die hadden we al stand-by gezet voor de zekerheid. Met al die rotsen in de buurt is dat een goed idee. De zeilen worden gestreken en we varen recht op een mooring af. Peter en Andre pakken met de pikhaak het touw en maken de boot vast aan de mooring. We liggen op ‘anker’. Lekker makkelijk zo’n mooring.
 |
 |
Nu we zo op ‘mooring’ liggen moeten we de dinghy opblazen. Arnold geeft aan dat er ook een watertaxi is of geregeld kan worden. Er wordt gebeld. En er komt iemand aan. Dus de dinghy blijft nog even in de boot.
We lopen een stuk over het eiland op zoek naar een supermarkt. We moeten een paar boodschappen hebben. We zoeken ook een cafe en op zo’n eiland is een cafe nooit ver weg. Vlak bij de haven met uitzicht op het strand is er een leuk kroegje. Leuk klein en gezellig. Achteraan kunnen we met z’n zessen zitten. We bestellen bier en cola (voor mij). Nu we er toch zijn kunnen we ook wel direct blijven eten. We vragen de kaart. Ook nu besteld iedereen weer hetzelfde, hamburger met vlees van Alderney), behalve Andre en hij heeft dit keer meer geluk. Nu is het er wel.
 |
 |
Het is ondertussen al behoorlijk donker en we besluiten maar eens terug te gaan naar de boot. We gaan naar de Alderney Yacht Club waar een man ons wel met de watertaxi terug kan brengen naar de boot. Niet de eerste man, die is te dronken of heeft teveel gedronken, maar een ander. Maar wat maakt het uit. Bij aankomst zien we de Eendracht liggen. Het is een bekende gaffeltopzeilschoener uit Nederland. Voor ons gevoel ligt ie behoorlijk dicht bij de rotsen.
We maken de planning voor de tocht naar Cowes (Ilse of Wight). Op de Navtex verschijnt een weerbericht waar we toch niet echt blij van worden. Er staat een windkracht 8 uitschieters 9 op de zee en als wij morgenochtend vertrekken dan zitten we er precies middenin. Een onverstandig idee. We besluiten onze overtocht een dagje uit te stellen. We liggen verwaaid op Alderney zoals dat zo mooi heet in zeilersjargon.
We vermaken ons prima en besluiten voor morgen dan wel de dinghy op te blazen. We gaan op tijd naar bed en staan ‘s ochtend laat weer op. Het kan nu. De eendracht is ondertussen een oefening ankeren voor grote schepen aan het doen. De schoener vaart flink naar voren laat het anker vallen en drijft dan gewoon net als een klein bootje, langzaam achteruit. Na een aantal pogingen ligt de eendracht dan op anker.
Omdat we toch niets de doen hebben, krijgen we een opdracht van Peter. Iedereen bereidt een stukje theorie voor en legt dat dan later uit aan de rest. Ik moet de secondary harbour uitleggen. In de reeds en een paar andere boeken staat precies wat je dan moet doen. Ik leg het later aan aan iedereen uit.
Dan de dinghy. Voor op het dek wordt de dinghy opgeblazen en in het water gegooid. Aan de achterkant het motortje erop gezet en klaar voor vertrek. We gaan in drie shifts.
We besluiten een grote wandeling te maken over het eiland. We lopen de weg richting een groot gebouw. In dat gebouw hebben in de tweede wereldoorlog de Duitsers kazerne gehouden. Het ligt er nu verlaten bij. We hebben de pas er goed in en we komen aan de andere kant van het eiland. We zien de landingsstrip van het vliegveld van Alderney en er komt net een klein vliegtuigje naar beneden voor de landing. We twijfelen of we nog verder de weg in zullen lopen als we een man tegen komen die ons kan vertellen waar we uitkomen. Dat is ons toch te ver en besluiten een stukje terug te lopen. Andre wil nog even naar Fort Clonque lopen. Een ruine van een fort waar je alleen met laag water kunt komen.
Na een behoorlijke tijd komen we dan in het centrum van St Anne. Er staat een gezellige grote fontein, zonder water nu, er een leuke pub. We hebben ondertussen ook wel dorst gekregen. Ook nu weer zo’n gezellig klein pubje. De tv staat aan . Engeland voetbalt tegen Polen en verliezen. Zo dicht bij Frankrijk en dan zo gericht op Engeland. Boven de bar hangt de tekst “Don’t mention the war“, een tekst van Falwty Towers. Voor mijn gevoel zijn het heel veel aflevering, maar er zijn er in totaal maar 12 gemaakt en die zijn dan blijkbaar heel vaak uitgezonden.
We moeten nog boodschappen doen en als we op zoek zijn naar de supermarkt komen we in de straat van de pub gewoon een supermarkt tegen. We kopen weer van alles en nog wat, brood enzo, en gaan dan terug naar de boot. Onderweg besluiten we de eerste pub nog maar eens te bezoeken voor een overweldigend diner (dezelfde hamburger).
Als we bij de dinghy aankomen is het al behoorlijk donker en komt er net een heel groot schip binnen. We zijn verblind door het grote zoeklicht. De golven zijn hoog (hoger dan verwacht) en Arnold blijkt/zegt nachtblind te zijn. Hij ziet niets. Als we bij de boot aankomen moet ik nog een keer terug. Ik trek mijn pak aan en reddingsvest en neem voor de zekerheid een zaklamp mee. Ben ik toch nog een beetje zichtbaar in deze duisternis. De golven komen van de storm die aan de andere kant van de muur tekeergaat en soms in een donderend lawaai een zee van water over de muur laat kletteren. Uiteindelijk komen we allemaal veilig en bijna droog aan op de boot.
We gaan nog een paar keer naar buiten om het natuurgeweld waar te nemen. Foto’s maken lukt niet in deze duisternis, maar geweldig is het wel. Je hoort van achter de muur de golf aan komen rollen, dan knalt het tegen de muur en spuit het water meters omhoog, om dan met veel lawaai weer al bruisend terug te vallen op de muur en voor een deel in de haven. Dat maakt dat er ook in de haven toch stevige golven zijn.
We praten nog wat na. Morgen naar Cowes (de storm zal dan wel weg zijn). Om 1 uur maak ik mijn bedje op en lig al heel snel op 1 oor.
——–
Overzicht | Dag 4 en 5 Alderney | Fotos dag 4 | Fotos dag 5