Hanstholm. 20 juli 2012. Het is weer een prachtige dag. Beetje wind en weer zon. We vertrekken. Isabel is de stuurman. Ik ben de navigator. We moeten nog even diesel tanken aan bakboord in de haven. Als we eenmaal op ons plekje liggen, blijkt wel dat we contact moeten betalen. Al ons Noors geld wordt bij elkaar geteld en precies voor dat bedrag gooien we diesel in de tank.
Dan richting de zee. We hijsen de zeilen en varen met een mooi westenwindje richting Denemarken. Voordat we het weten zijn we weer op volle zee. Geen land meer te zien. De wind is meer dan voorspeld en we varen al snel met een 10 knopen over de golven. De golven worden met het uur groter. De wind neemt ook toe. We zetten het eerste rif erin. Na een uur het tweede rif en weer een uur later het derde rif.
Aan bakboord zien we een tanker die op ramkoers ligt. Hij vaart niet in een TSS, dus eigenlijk hebben wij voorrang, maar voor de zekerheid gaan we gewoon even overstag en varen 1 mijl terug. Daarna weer overstag en is de ramkoers verdwenen. Je ziet ook dat de tanker weer gas geeft. Hij had ons toch wel gezien. Ook de fok maken we kleiner. Dat is nog een hele klus in die machtige golven. De golven zijn we drie meter hoog (misschien wel vijf). Ik sta te sturen en vind het een machtige ervaring. Het is erg vermoeiend. Ik scheur met 13 knopen van de golven af en klim met 10 knopen er weer tegenop.
Na zo’n 6 uur varen zien we het land van Denemarken al weer opdoemen. Er staat ondertussen een machtig zeetje voor de haven ingang van Hanstholm. De golven komen van alle kanten en de wind is toch gewoon bij vlagen iets van windkracht zeven. HansL stuurt de boot precies in het midden tussen de havenhoofden door. Goed gedaan. In de voorhaven staat toch ook nog wel veel wind en HansL stuurt de boot nog de binnenhaven in. Daar strijken we de zeilen en zoeken een plekje voor onze boot. Dat is moeilijker dan gedacht. Alles ligt vol met vissersboten. Uiteindelijk vinden we een gaatje tussen twee boten in. Daar gaan we liggen. Het einde van de tocht. Het einde van een ervaring die ik niet had willen missen en wat een dag.
De haven van Hanstholm stroomt over van de gezelligheid. Overal rommel en een verlatenheid. We klimmen even op de duinen die best hoog zijn en waar de wind nog een behoorlijk grip op je heeft. We kijken uit over de zee en zo van een grote hoogte lijken de golven ook niet zo groot meer. Maar schijnt bedriegt.
We gaan voor ons laatste diner. Na tien dagen is het mooi geweest. Morgen met het busje naar huis. Weer gewoon het vasteland op.
——————————————————
Dag 10 – van Lillesand naar Hanstholm
Overzicht | Dag 11: Terug naar Harlingen