Nu we niet op vakantie gaan en ik toch gewoon thuis blijf, moet er natuurlijk wel gewerkt worden. We gaan een kastenwand maken in de garage. Een wens van Teunie voor zo’n 4 jaar. Eigenlijk iets wat we vanaf dag 1 in het nieuwe huis al wilden en we wonen er nu 6 jaar. Het moet er van komen.
Vrijdagavond beginnen we met uitpakken. Alles wat nu in kasten zit gaat eruit en wordt aan de andere kant van de garage neergezet. Het is verbazend wat er allemaal uit zo’n kast komt. Samen met Karel slopen we de oude kasten en alle legplanken zetten we apart. Misschien kunnen we die nog ergens voor gebruiken.
Ik maak een schets en reken uit welke materialen ik nodig heb. Ik bel mijn vader op. Die heeft vast wel zin om mij te helpen. Ik haal het karretje op bij mijn broer en we gaan naar de Formido. Daar zijn ze net bezig alle meubelpanelen te verwijderen. Ze krijgen een nieuwe houtleverancier. Er is een aantal meubelplaten in de aanbieding en die kopen we dan maar. Net als de rail voor aan het plafond, de geleiders op de vloer enz enz.
We bouwen elke dag een stukje van de kast op. Maandag is zaagdag. We zagen alles op maat. Dinsdag is opbouwdag. We zetten alle gemaakte staanders en legplanken in elkaar. Woensdag is pechdag. We moeten de deuren hebben, maar de Formido heeft er geen zes. We kunnen ze bestellen maar dat duurt meer dan een week voordat ze er zijn. Dus naar een plaatselijke houtboer. Daar bestellen we vurenpanellen en donderdag kunnen ze er zijn. Donderdag dus deurendag. We zagen de deuren op maat en hangen ze in de rail. Al met al krijgen we steeds meer zicht op de nieuwe kast.
Vrijdag is inpakdag.We besluiten alles wat we niet meer nodig hebben weg te gooien. Alles in de kast aan de rechterkant van de garage gaat weg en alles wat we verzameld hebben onder de garagevloer gaat weg. Teunie belt een ‘mannetje’ en die nemen alles mee. Een buurjongetje komt vragen of we gaan verhuizen. Het lijkt wel een rommelmarkt. Overal hebben we spullen bewaard die we misschien nog wel eens nodig hebben. (nooit dus). Aan het einde van de vrijdag hebben we alles netjes ingepakt en krijgen we zelfs het gevoel dat de auto weer in de garage zou kunnen.
Zaterdag lakt Karel samen het Teunie de kast en deuren en is de kast definitief klaar. Nu maar hopen dat de garage niet weer een opslagplaats wordt voor een rommelmarkt. Maar nu zijn we alert.