Om 9 uur ben ik met Karel bij de botter. Teunie heeft ons gebracht met de auto. Het weer is redelijk, bijna geen wind en ook bijna geen zon. Een waterig zonnetje breekt maar mondjesmaat door de grijze bewolking.
We vertrekken en varen richting Harderwijk. Om twaalf uur moeten we daar zijn voor een verhuur. Er zijn meerdere Elburger botters onderweg. Cateraar Van der Berg organiseert iets voor (naar wij later horen) Atos Origin. Er is een aantal bedrijven geoutcourced (NL?) en die mensen moeten gezellig met elkaar op verschillende botters verbroederen.
De botter ondergaat een enorme poetsbeurt. Deze week heeft het een keer flink geregend en daar zat blijkbaar veel Sahara zand bij of in. De hele botter ligt onder een dun laagje zand en even er afvegen is er niet bij.
Karel stuurt tot aan Bremerbergerhaven en daarna neem ik het roer over. Karel wil het voordek lekker schrobben en niemand heeft daar bezwaar tegen. Voor ons varen de vier Elburger botters, maar één blijft er wat achter en wij lopen er flink op in. Achter die botter komt een behoorlijke rookpluim uit de motor. Ze blijken motorpech te hebben en de andere drie mede Elburger Botters kijken niet om en nemen de mobiele telefoon niet op. Leuk hoor zulke vrienden.
We gaan langszij liggen en we maken de EB43 vast aan onze botter. Dan varen we in een iets langzamer tempo richting de haven van Harderwijk. Het spant er nog even om of we niet te breed zijn voor het aquaduct, maar dat valt reuze mee. We passen er goed in. Als we het aquaduct door zijn, maken we los en vaart de EB43 op eigen motor weer de haven in.
Op de kade worden we welkom geheten en we krijgen een plek toegewezen. Het is twaalf uur precies. Dus wat ons betreft kan het gezelschap aan boord komen. Maar dan begint het lange wachten. We hadden informatie dat we tussen één en half twee zouden moeten afvaren met een groep mensen en dan een wedstrijdje varen. Het wordt allemaal anders. We krijgen een tweetal mensen aan boord die ons even uitleggen hoe het programma in elkaar steekt. Er zijn twee groepen botters en mensen. De eerste groep vertrekt om twee uur en de tweede groep om vier uur. We varen dan op het Wolderwijd een wedstrijdje en gaan dan voor anker bij het eiland voor Zeewolde. Je raadt het al. Wij zitten in de tweede groep en moeten dus nog 3 uur wachten op onze gasten. Karel kijkt zeer sip. Had hij nu zijn skates maar meegenomen. Maar helaas. Dat wordt gewoon niets doen en wachten tot onze gasten arriveren.
We lopen door Harderwijk, kopen een krentebol en pizzabroodje bij de echte warme bakker in Harderwijk en lopen dan in een grote boog terug naar de botter. We drinken koffie. Ik doe een dutje en dan rond vier uur komt de catering aan boord met een zeer gedetailleerde instructie. Als de eersten aan boord komen drinken we koffie met een plak brood. Als iedereen er dan is, vertrekken we met een groep van zes botters richting het Wolderwijd. Het is ondertussen half vijf en het weer verandert met rase schreden. De wind valt helemaal weg en het begint zelfs te regenen. De zeilen hangen troosteloos naar beneden. Ondertussen worden we aangevallen door miljoenen muggen en ze zitten overal. Op het roer, op het achterdek, op het grootzeil en ook op ons zelf. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Het is gewoon niet te geloven hoeveel van die rot muggen we zijn en gezien de bewegingen op de andere botters om ons heen worden ook zij belaagd door de muggen. Dan draait de wind en gaan we in eens vooruit. Er staat ineens zo’n windkracht drie en de botter begint te lopen. Het loopt toch nog goed af. Dan varen we één keer om het eiland bij Zeewolde en dan leggen we aan voor een grote barbeque, die gehouden wordt op het eiland. Het is ondertussen 7 uur.
 |
 |
Het is een uitstekende barbeque. Lekker vlees en vis. Ik eet niet te veel anders is al mijn Sonja werk voor niets geweest. Ik klets nog wat met de mensen en dan is het al weer tijd om te vertrekken. We kijken of iedereen van onze groep aan boord is en dan vertrekken we.
Om kwart over negen zijn we terug in Harderwijk. We leggen aan en alle gasten gaan van boord. Ze bedanken ons voor de goede zorg. Wij ruimen alles weer op en wat over is van de catering gaat terug in een grote aanhangwagen. We lopen rond half tien richting het station van Harderwijk. Omdat ik nu toch TomTom op de Kaiser heb, zet ik die maar eens even aan. Ik zeg dat ik naar het station wil en dat ik een wandelroute wil. Hij brengt ons via een heel andere route dan ik anders gelopen zou hebben toch bij het station. We zijn ruim op tijd om nog een kaartje te kopen.
Om tien over tien komt de trein er dan aan en stappen we in. Dan zegt de machinist dat we ergens op wachten. We komen er snel achter waar we op wachten. In de trein loopt een stoned en dronken man die alle dames in de trein lastig valt. Voor ons zitten ook vier meisjes die ook lastig gevallen zijn en van de conducteur even in een andere coupe moesten gaan zitten. De schrik zit er goed in bij de meisjes. Ze giegelen, maar meer als ontlading. Dan roept één van de meisjes dat hij er weer aan komt en dan vraagt ie aan Karel een vuurtje in het Engels. Gelukkig spreekt een echte Wezeper geen andere dialecten dus we poeieren hem af. Dan gaat ie weer naar de meisjes. Ze kijken strak voor zich uit, maken vooral geen oogcontact en dan na 5 minuten loopt ie door. Hij staat even bij de deuren en dan komt de politie. Ze werken hem hardhandig te trein uit, slaan hem in de boeien en nemen hem mee naar het busje.
Dan vertrekt de trein en rijden we naar Wezep. Mijn GoogleMaps en de GPS weten precies waar ik ben (is echt grappig). In Wezep stappen we uit, steken de weg over en wachten tot de trein weg is en de bomen weer open gaan. De lichten zijn nog niet helemaal uit als we toch al oversteken. Ik zeg tegen Karel dat dat niet zo’n goed idee is als een mannetje zich aangesproken voelt en tegen mij begint te schelden. Wat een kereltje. Ik kijk hem aan en loop dan verder. Hij scheldt nog een tijdje door terwijl ik samen met Karel gewoon doe of er niets aan de hand is.
Ik stap in de auto(Teunie haalt ons even op) en dan naar huis. Lekker even op de bank. Wat een dag.