Weken geleden afgesproken dat we met de projectleiders van vraagsturingsprojecten voor Hogeschool Windesheim eens lekker een dagje gaan zeilen op een authentieke botter. We vertrekken vanuit Ketelhaven naar Urk. Vandaag is het dan zover.
We vertrekken rond half acht uit de haven van Elburg. Mijn zwager en ik zijn gisteravond al aangekomen en hebben geslapen op de botter. Het weer ziet er redelijk goed uit. Boven Harderwijk wat donkere wolken en een redelijk windje. Om half negen zijn we bij de Roggebotsluis en om half tien varen we de haven van Ketelhaven binnen.
De groep staat al te wachten. We vertrekken uiteindelijk rond 10 uur. We varen een klein stukje op de motor en trekken dan de zeilen omhoog. Motor uit en we gaan richting de dijk. De wind is redelijk, zo tussen de 4 à 5 beaufort. Na een aantal keren overstag te zijn gegaan, komen we niet dichter bij de Ketelbrug. We besluiten de motor maar even bij te zetten.
Voor de Ketelbrug liggen een drietal boten te wachten als wij er aankomen varen. We varen wat achteruit, draaien een rondje en na tien minuten draait de brug voor ons. Na de brug de zeilen er weer op. De wind is iets afgenomen, maar er is nog een redelijke golfslag. In de verte ligt Urk. Onze tussenstop voor de middag. De botter loopt goed en rond één uur varen we de haven van Urk binnen. We lopen even langs de haven en naar de vuurtoren. De zon schijnt behoorlijk en het wordt al lekker warm.
Ik zit even op een stoeltje bij de botter te wachten als er een grote groep mensen aankomt voor een tochtje met de reddingsboot. Er mogen 12 personen aan boord en net als die 12 mensen instappen, verschijnt er een Urker met drie kinderen op de scooter. Hij zegt tegen de kinderen dat ze er op mogen. Maar dat gaat zomaar niet. De mensen hebben gereserveerd en 12 personen is echt het maximum. De man wordt boos en snapt niet waarom het zaterdag wel kon en nu niet meer. Na een korte -er vallen een paar scheldwoorden- woordenwisseling vertrekt de reddingsboot en stapt de man weer met de drie kinderen op de scooter. Hij scheurt al toeterend de bocht op. Leuk hoor die Urkers.
We varen de haven uit, hijsen de zeilen en varen rustig richting de Ketelbrug. De wind is afgenomen en de zon staat hoog aan de hemel. Het is echt genieten. Rustig en mooi zeilweer dus. Ondertussen genieten we van een hapje en een drankje en liggen we rond half vier voor de Ketelbrug. We moeten er voor vier uur zijn, omdat de brug dan pas weer vanaf zes uur draait. We zijn dus mooi op tijd. We passeren de brug en de motor gaat weer uit en we zeilen rustig richting Ketelhaven. Om half zes zijn we weer in de haven. Precies zoals afgesproken.
Iedereen heeft een rood gezicht en zit redelijk rozig in het restaurant Lands-end. We krijgen van KPMG een diner aangeboden. Het eten is voortreffelijk. Eerst een voorafje en daarna het hoofdgerecht, in mijn geval een lekkere Noordzeetong. We drinken na afloop nog een bakje koffie en Henk van der Wal steekt nog van wal met een leuke toespraak over het functioneren van het team rondom de vraagsturingsprojecten. We geven ons zelf na het toespraakje een applausje. We nemen afscheid van elkaar, wensen elkaar een goede vakantie en wij lopen terug naar de botter.
Mijn zwager en ik moeten de botter nog naar Elburg varen. Het is rond acht uur als we de haven uitvaren. Achter ons schijnt de zon op het water. Het goud ligt voor het opscheppen, lijkt het. Het is nog een heerlijke avond. Om half elf meren we af in de haven van Elburg.
We kijken voor de zoveelste keer terug op een mooie zeildag. Dit is echt voor herhaling vatbaar.