Floris heeft een aantal vriendjes uitgenodigd voor zijn verjaardagsfeestje. We gaan met de botter richting vogeleiland. De kinderen hebben allemaal hun vishengels en spullen bij zich. Het wordt een echt visfeestje.
We halen de jongens van school op en rijden dan naar Elburg. Om kwart voor vier stappen we op de botter. Het zonnetje schijnt en er staat een beetje wind. Echt mooi visweer.
We vertrekken en de plecht ligt vol met hengels. Aan het einde van het kanaal, nog bij de strekdam, gooien de jongens de hengels al uit. We varen echt langzaam, omdat anders de haakjes niet ver genoeg zakken.
Om vijf uur komen we dan aan bij het vogeleiland. We leggen de botter aan de kant en de jongens springen met de hengels van boord. Ze zoeken een leuke plek om te vissen. Ondertussen maken we de worstjes warm zodat de jongens nog even snel een warme hap krijgen.
De jongens staan na het eten nog even met elkaar op de plecht. De één na de ander gooit nog even de hengel uit, totdat we een enorme schreeuw horen. Eerst denken we nog aan dat ze een enorme vis gevangen hebben, maar niets is minder waar. Eén van de jongens heeft een haakje in z’n oor. Het oor bloedt behoorlijk en de jongeman begint nu ook echt te huilen.
We knippen het haakje doormidden, halen de rest door het oor en plakken het oor met een pleistertje af. Eind goed al goed, zullen we maar zeggen.
We varen terug naar Elburg en rond een uur of zeven ligt de botter weer op zijn eigen vertrouwde plekje.
