Harderwijk 26 augustus 2011. (foto’s). Het is al behoorlijk bewolkt als we ‘s ochtends wakker worden. Het is nog wel droog, maar het ziet er naar uit dat het dat niet zal blijven.

Eerst gaan we even boodschappen doen, zodat we wat te eten hebben. We ontbijten, drinken een bakje koffie en lopen dan in rustige pas naar het palaver. We krijgen weer koffie en de wedstrijdleider neemt het woord. Er worden windstoten voorspeld en veel regen. In het verhaal klinkt door dat we ook hadden kunnen horen dat het afgeblazen zou worden. Maar… de wedstrijd gaat door en omdat de veiligheid hoog in het vaandel staat moeten we en het grootzeil en de fok reven. Bij het uitspreken van het woordje fok wordt er hier en daar toch wat gemopperd, maar we schikken ons in het lot.

We vouwen onze fok voor een groot deel op en laten de fok dan over de overloop lopen. Maar dan zien we bij de buurman een veel handiger manier van fokreven. Dus kijken we de kunst af. Wij hadden zelf ook wel een maniertje om dat te doen (eigenlijk kun je onze botterfok gewoon niet reven), maar de buurman-botter-collega heeft toch een handiger en betere manier. Dus vandaag toch weer iets geleerd.

Na de groepsfoto vertrekken we richting het startveld. We varen langs het dolfinarium en door de strekdam het Wolderwijd op. In de verte ligt een dreigende wolkenmassa op ons te wachten. Plotseling neemt de wind toe en ligt die wolkenmassa in een paar seconden boven ons en het water valt met bakken tegelijk uit de hemel en valt er hier en daar een klap onweer. Iedereen stuft naar binnen. Wij hebben gelukkig ons pak aan. Regen vind ik niet erg op, maar ik ben toch niet graag met onweer op het water. Na 10 minuten is het weer droog en is het onweer ons weer gepasseerd.

We zoeken onze ankerplek en dan begint het weer heftig te regenen. We moeten toch vertrekken, dus iedereen in positie en we worden afgeschoten. Anker uit de grond en uit het water, grootzeil omhoog en daarna de fok. Het gaat allemaal zeer voorspoedig en we liggen direct goed op koers. We gaan eerst kruisen naar de eerste boei die voor het eiland van Zeewolde ligt. Het is even dringen, maar het gaat allemaal goed. We moeten voor de wind richting de tweede boei. Het grootzeil helemaal uit en de fok teloevert gezet. (melkmeisje). Het is een tamelijk lang rak en we blijven op dezelfde positie liggen. Bij het ronden van de tweede boei, moet de stok weer uit de fok en trekken we het grootzeil weer strak.

Bij het ronden van de eerste boei liggen we op de 14e plek  in het wedstrijdveld. Op zich niet onverdienstelijk. Na het ronden van de tweede boei hebben heel wat botters ons ingehaald. We snappen er niets van. Maar soms zit het mee en soms zit het tegen. De wind gaat iets liggen en we liggen bijna te dobberen. We winnen wat hoogte en lopen toch weer wat botters in. Op het laatst wisselen we nog een positie met de ZS13 en dan worden we afgeblazen op de 21ste plek. We zijn niet tevreden, maar hebben toch leuk gezeild. Volgende keer beter.

We varen terug naar de haven en zoeken weer een plekje tussen alle botters. We nemen afscheid van het bedrijf, het was een leuke dag, en wij evalueren nog tot laat in de avond. We bespreken waar we de winst hebben laten liggen en waar we de winst weer verloren hebben. Uiteindelijk stappen we rond 12 uur onze slaapzakken in en dromen (en snurken) we nog een tijd van hoe het ook had kunnen zijn. Volgend jaar weer een kans op een hoge positie.