We worden rond half negen wakker en het regent licht. Karel’s slaapzak is een beetje nat geworden, maar hij heeft er zelf weinig last van gehad. We moeten dus even iets bedenken dat er geen regen meer onder de tent doorslaat.
We gaan naar Terhorne, het kameleondorp. We moeten boodschappen doen en het weer is niet best dus is een binnen activiteit erg handig.
Na het eten varen we naar Terhorne. We moeten nog even wennen aan het varen, maar het gaat ons best goed af.We varen via de Terkaplester Puollen naar de jachthaven in Terhorne. Daar maken we ook de eerste gastvrijheid ook mee. Het kost ons 5 euro om aan de steiger te liggen. Onbegrijpelijk, maar goed we liggen er nu eenmaal.
Er is braderie (drie kramen en dan is het weer afgelopen) en er staat een leuk stoeltje en tafeltje. De mevrouw wil 5 euro voor het tafeltje hebben en vijf euro voor het stoeltje. We zeggen dat als we terugkomen we het er nog een keer over hebben.
 |
 |
We gaan met Floris naar het Kameleon Museum. In een hele grote boerderij is het gehele dorp nagebouwd. Erg handig met dit natte weer. Zo nu en dan kun je even naar buiten en de regen valt met bakken tegelijkertijd uit de hemel. De jongens hebben een regenpak aan en vermaken zich met het schoonmaken van de steiger en het liggen in de ‘zon’.
We doen nog even wat boodschappen in de plaatselijke supermarkt, schrikken van de plaatselijke prijzen en kopen het tafeltje en het stoeltje voor vijf euro. De vrouw wil er vanaf dat is duidelijk te merken.
Om drie uur varen we richting Sneek. Het lijkt ons leuk om een ligplaats in Sneek te vinden. Kunnen we ‘s avonds nog even de stad in. Na de schutsluis bij Terhorne komen we op het Sneekermeer. De regen komt nu echt met bakken uit de hemel en de wind wakkert ontzettend aan. De boot lijkt we stil te liggen. Ik vaar van boei naar boei, meer zicht is er niet om het meer. In de Houke Sloot (richting Sneek) stopt het met regenen. Eenmaal in Sneek is het toch erg druk en vinden we geen ligplaats. Alles is vol. We kunnen uiteindelijk in de jachthaven terecht, maar dat vinden we te triest voor woorden. Dus besluiten we aan het eiland op het Sneekermeer te gaan liggen.
 |
 |
Het is er mooi rustig. De wind is wat gaan liggen, maar het is nog wel een straf windje. Ik leg weer de denktent over de giek en sluit de voorkant af met het huikje wat anders over de giek ligt. Om acht uur lees ik nog een boek in de avondzon en geniet van de uitzichten en Teunie maakt met Floris een wandeling over het eiland.
 |
 |
Om half elf is het dan weer afgelopen en duiken we onze kooien in. Wat een leuke dag. Door de harde wind nog niet kunnen zeilen, maar dan zal de komende dagen wel veranderen.