Zaterdag 24 juli 2010

Wakker: 8:00 | Temperatuur: 27,8 graden | Barometer: 1009 hPa | Luchtvochtigheid: 72% | Bestemming: Port Leone| Vertrek: 14:15 uur.
Zeemijlen van deze dag: 14,5 Nm | Totaal van de hele reis: 150,5 Nm.

Na het ontbijt gaan we lekker zwemmen. We maken er een rustige dag van. Eerst ga ik even met Teunie bij de plaatselijke supermarket de boodschappen doen en dan gaan we weer zwemmen. Het begint al behoorlijk op een zwem- en snorkelvakantie te lijken. We hebben geen briefing, omdat we gisteravond het programma voor vandaag al doorgesproken hebben.

Ik ga ook nog even met Roland en Jeroen naar de supermarkt om te kijken of er nog vis in de diepvries ligt en dat blijkt zo te zijn. We kopen de diepgevroren vis. De vis komt uit Spanje en ligt nu aan het einde van de dag op een BBQ-vuurtje in Griekenland.

Port Leone ligt weer aan de overkant en we steken weer de zee over. We vertrekken rond kwart over twee en gaan weer lekker aan de wind met een lekker gangetje richting Port Leone. Na zo’n kleine 15 mijlen gezeild te hebben zijn we bij Port Leone. Er staat een behoorlijke bries. Jos en Roland liggen er al. Ze liggen in verband met de harde wind met de boeg naar het strand. Wij leggen het anker op zo’n 15 meter diepte en varen achteruit richting het strand. We liggen precies andersom dan Roland en Jos. Roland heeft voor de zekerheid een hulpanker uitgebracht en we hebben het idee dat we er goed liggen. Na een klein uurtje komt Jeroen ook langszij. Hij gaat ook met de achterkant richting strand en gaat naast Jos liggen.

Naast Jeroen ligt op een redelijke afstand nog een Engels schip. Jeroen besluit toch iets dichter op het strand te gaan liggen. Als de wind draait en de boot naast hem ook draait dan liggen ze waarschijnlijk tegen elkaar aan.

Dan varen we alles voor de BBQ naar het strand. Karel maakt samen met Jeroen een vuurplaats en na een paar minuten liggen de eerste worstjes al op de BBQ.

Eigenlijk zitten we na een paar worstjes al helemaal vol. Ook nu heeft Annemieke weer een lekkere salade gemaakt. Karin heeft een lekkere eiersalade gemaakt. Met elkaar kun je toch al heel snel iets goeds op tafel zetten.

Om tien uur is het al bijna donker en om straks niet in het pikkedonker al onze borden bij elkaar te hoeven zoeken ruimen we snel alles op. We wassen alles af in het zoute water en na een kwartiertje is er niets meer over van de BBQ. Het is weer zoals het was. Niet iedereen op het eiland gedraagt zich zo. Overal op het strand ligt heel veel plastic en in de struiken liggen complete vuilniszaken met van alles en nog wat. Het is gewoon een enorme bende. Onbegrijpelijk dat mensen deze ongerepte natuur zo vernielen. Wij laten in ieder geval niets achter.

We gaan voor Griekse begrippen vroeg naar bed. Ik ben snel vertrokken als ik plotseling wakker wordt door een heel raar geluid op de ankerrol. Het anker wordt wel heel erg belast. Ik kijk uit het luik en zie Jos ook uit de kajuit komen. Ook Roland staat al buiten. We zijn losgeslagen van het anker en we drijven langzaamaan richting de rotsen. Door de bijzondere manier waarop we aan elkaar liggen, is het door het draaien van de wind nu zo dat op mijn anker drie schepen vast liggen. De beide ankers van Roland en Jos doen geen dienst meer. En blijkbaar is het zo dat het anker niet gemaakt is om drie schepen te houden.

Jeroen is ook wakker geworden. Hij ligt eigenlijk beste goed, maar omdat hij als laatste is binnengekomen, moet hij toch zijn anker ophalen. Waarschijnlijk ligt zijn ankerketting over andere kettingen heen. Jeroen begint zijn anker in te halen en daarna moeten wij het anker inhalen. Daarna Jos en daarna Roland. Het lijkt allemaal goed te gaan en we roepen naar elkaar dat we beter per schip een goede ankerplaats kunnen zoeken. Net als we dat bevestigen roept Jeroen dat zijn ankerlier het niet meer doet. Hij heeft zeker nog zeker zo’n 50 meter ankerketting uit liggen en hij vraagt of er een schip naast hem kan komen liggen. Wij gaan naast hem liggen. We maken de beide schepen aan elkaar vast en we slepen zijn anker gewoon mee. We zoeken zo gezamenlijk een mooie nieuwe ankerplaats. Heel veel speling hebben we niet, omdat het anker van Jeroen nog vast zit. Voor ons ligt Jos ondertussen op anker, maar eigenlijk moet hij daar weer weg. Eigenlijk is dat een prima plek voor ons. Jeroen overlegt even met Jos en hij gaat er weer vandoor. Jeroen en Karel varen als volleerd schippers in alle rust zo naast elkaar. Er is geen moment van paniek en we blijven rustig. We hebben de situatie goed onder controle en dat is belangrijk. Koelbloedig handelen we dit af.

Ondertussen is iedereen om ons heen ook wakker. Alle schippers staan in de kuip onze verrichtingen met argusogen te volgen. Ze zijn allemaal stuk voor stuk bang dat we tegen hun boot aanvaren of dat we hun anker mee zullen nemen, waardoor ook zij van hun ankers worden gelicht. Gelukkig gebeurd er niets.

Dan begint het beulwerk. Het anker van Jeroen moet met de hand ingehaald worden. Jeroen, Karel en ik trekken aan de ankerketting en bij elke slag moet Coen de ketting in de ankerbak laten verdwijnen. Na een paar meter ankerketting binnenhalen houden we even een pauze. En dat idee herhalen we een aantal keren. Tijdens het sjorren kom ik op het idee dat er vast een zekering kapot is. Jeroen herinnert zich dat bij de check-in er in een kist twee zekeringen zaten. Hij gaat even kijken en na een paar minuten doet de ankerlier het weer. We zijn helemaal opgelucht dat we de rest van de ketting nu gewoon kunnen ophalen met de remote control. We hebben na al dat gesjor geen zin meer om los van elkaar een nieuwe ankerplaats te zoeken. Ondertussen is Roland met de dighy ook gekomen. Ik heb nog een hulpanker met zo’n 50 meter ketting en zo’n 50 meter lijn en het lijkt ons verstandig om die ook nog even uit te zetten. Roland gaat dat samen met Karel even doen.

Om half drie ’s nachts zijn we dan klaar. We drinken nog een biertje en ik een fles water en klinken op de goede afloop. We kruipen de kooien weer in en vallen als een blok in slaap. De rust is wedergekeerd. Een mooi verhaal is het wel. Zo zie je maar dat samen in een flottielje zeilen ook zo zijn voordelen heeft.

Terug naar het dag-overzicht | Dag 7 | Dag 8 | Dag 9