Dag 13 – Botterboy

Donderdag 29 juli 2010

Karel en Coen gaan samen met Rick en Daan de berg beklimmem. Ze nemen water mee en dan klimmen ze met z’n vieren de berg op. Het is de bedoeling dat we zo rond kwart voor één vertrekken. Om kwart over twaalf stuur ik Karel een SMSje om hem aan de vertrektijd te herinneren. Zijn SMSje is duidelijk: We zijn een beetje verdwaald en staan nu bovenaan een (droge) waterval en kijken ruim 10 meter naar beneden. Ondertussen is iedereen met de verrekijker aan het zoeken naar de jongens. Ondanks het feit dat je toch de hele berg goed kunt zien, is het blijkbaar nog niet zo eenvoudig om 4 jongens te vinden.

Rond 2 uur in de middag zijn de jongens dan weer terug op de boot. Ze zijn een kleine 4,5 uur weggeweest. Het klimmen heeft zo zijn tol geëist. De schoenen van Daan (zo 450 euro) hebben de klim niet overleefd en Daan en Rick vallen ook als een blok in de kuip op slaap. Ze hebben het helemaal gehad. Coen is bekaf. Karel is de enige die er fris bij staat. Wel erg dorstig, maar dat is dan ook alles.

Om half drie lichten we het anker en zeilen richting Sivota. Het eerste stuk op de motor (voor de accu’s) en daarna op volle zeilen de zee op. Ook nu weer windkracht 5. Heerlijk. We reven de zeilen voor Floris en zien achter ons Roland langzaamaan ons inhalen. Hij heeft het zeil niet gereefd en komt met een knoop meer langs ons heen. Ik stel voor de zeilen iets meer uit te rollen, maar Floris ziet dat toch echt niet zitten. Vlak voor de baai waarin Sivota ligt rollen we de zeilen weer op en varen we op de motor de baai in.

Het is er lekker druk. Hier liggen heel veel Engelse boten. We zien Jeroen al op een schitterend plekje in de baai liggen. Het is wel een eindje varen naar de kade, maar het is ‘s nachts wel heel erg rustig. Roland gaat eerst op anker naast Jeroen liggen en daarna gaan wij op anker naast Roland liggen. We voeren de ankerprocedure uit alsof we dit al jaren zo doen. Het gemak waarmee het nu gaat. We weten nu op welk punt het anker moet zakken en het achteruit varen van de boot is net zo gemakkelijk geworden als het vooruit varen.

Ik breng een achterlijn naar de kant en leg onze boot vast aan een enorm rotsblok. We liggen het schitterend. Tot vandaag hebben we motor voor de dinghy niet gebruikt, maar vandaag is het echt te ver roeien. We hangen het motortje aan de dinghy. Als we onze nette kleren hebben aangetrokken stappen we allemaal in het bootje om met een slakkengang naar de kade te varen.

Sivota is echt een facade dorpje. Het is echt gericht op het toerisme en ik denk dat als de toeristen weg zijn, Sivota ook dicht gaat. Dan gaat iedereen naar huis en gaat Sivota het jaar daarop weer open. Of het zo is weet ik natuurlijk niet echt, maar zo komt het wel op mij over.

Het eten is weer goed en dit is onze laatste avond. Morgen zijn we al weer terug in Lefkas Marina en is deze overheerlijke vakantie helemaal ten einde. Nog maar niet aan denken. We varen weer als een slak terug naar de boot en gaan snel slapen.

Terug naar het dag-overzicht | Dag 12 | Dag 13 | Dag 14