Dag 10 – Botterboy

Maandag 26 juli 2010

Het is zeven als ik plotseling iemand op de kade hoor roepen: ‘Sir, captain Are you awake?’. Het antwoord is ‘Yes’. Ik loop naar hem toe en hij geeft aan dat de ferry er zometeen aankomt. We maken de boot los en halen het anker op. Als het anker op de ankerrol ligt, komt de ferry er net aan. Wij varen een rondje en varen even de oude haven in. De ferry komt met veel bombarie aan op de kade en draait na 5 minuten over bakboord de haven in. Het is dus goed dat we weggegaan zijn. De ferry had dwars over ons anker gevaren.

Na vertrek van de ferry leggen we de boot weer op anker op zijn plekje en gaan dan naar de briefing. Jeroen geeft aan dat hij vandaag hier blijft liggen, omdat Margrite ziek is en hij er dan alleen voor staat. Ik zeg dat Karel wel met hem mee kan, als Karel dan zelf ook wil. Hij wil graag gebruik maken van ons aanbod. Ik vraag het aan Karel en hij wil wel met Jeroen mee. Kan Karel gezellig met Emma kletsen.

Na de briefing blijven we nog even gezellig doorkletsen als we ineens in de verte de ferry van elf uur zien aankomen. We zetten het op een lopen en net voordat de ferry aanlegt halen we het anker op. Karel springt nog net op tijd van de boot af en we kunnen vertrekken. Dan komt uit de kajuit: ‘Vincent is nog aan boord’. We willen wel wachten tot de ferry weg is, maar Karel wil Vincent ook wel even ophalen met de dinghy. Uiteindelijk loopt het goed af.

We gaan naar Armos Rouda en gaan daar lekker in een baaitje voor anker om even te zwemmen en te snorkelen. Omdat Karel nu bij Jeroen aan boord is, moet Coen de achterlijn uitbrengen. Als we goed en wel voor anker liggen zien we Jos en Annemieke ook en zij komen naast ons liggen. Ook nu weer heel gezellig gekletst en lekker gezwommen.

Om half vier gaan we weg. Jos haalt het anker op. Vandaag staat Teunie achter het roer en ik bedien het anker. We staan nog even gezellig te wachten als het lijkt alsof onze ketting over de ankerrol loopt. Jos kijkt achteruit en hij denkt dat wij ook al het anker inhalen. Op dat moment zie in de ketting onder de spiegel vandaan komen. Jos loopt naar voren en heeft zijn motor nog in de vooruit staan. De ketting slaat in de schroef en na een behoorlijk lawaai stopt de motor er ook mee. Snel maken we de boot aan de voorkikker vast en ik vaar stationair achteruit. Als we op veilige afstand van de rotsen zijn, springt Jos in het water om polshoogte te nemen. De ketting is driemaal om de schroefas geslagen. We krijgen hulp aangeboden van een andere flottielje en na wat gepruts is de ketting weer verwijderd. Jos controleert de schroefas nog even en alles lijkt goed en is geen geen schade. Dan start Jos de motor en hij doet het weer gewoon. Het loopt dus allemaal weer met een sisser af.

We zeilen de rest van de middag met een knoop of 6-7 over de zee richting onze bestemming. We zeilen in het zeegat richting Italië«. Er is een enorme zeegang met hele grote golven. We lijken wel in een attractie te zitten. Ik vind het prachtig. We zeilen lekker als ik even op de GPS kijk voor de aankomsttijd. Dan zie ik dan we onze bestemming al gemist hebben. Onze bestemming ligt achter ons. We loeven op en zeilen dan zo de baai in. De baai ligt mooi verscholen. Om tien over zes laten we het anker weer vallen en kijken we weer terug op een bewogen middag.

De taverna is een flink eind klimmen. We moeten de hele berg op. Na een klein half uurtje komen we dan op het dorpsplein uit. We zoeken een plekje aan de lange tafel en de ober stelt zich voor. Hij blijkt uitstekend Engels te spreken en we willen graag weten hoe dat zit. Hij komt eigenlijk uit Zuid-Afrika. Overal zien we inderdaad nu de Zuid-Afrikaanse vlag opduiken. Heel veel Grieken blijken geëmigreerd te zijn naar Zuid-Afrika en de kinderen van de kinderen keren nu allemaal terug naar hun roots.

We lopen in het pikkedonker terug naar de baai. We liggen we weer vredig bij. Morgen naar ons meest zuidelijke aanlegplaats.

Terug naar het dag-overzicht | Dag 9 | Dag 10 | Dag 11