Zaterdag 17 juli 2010. We hebben een chartervlucht van Transavia. Om wat voor reden dan ook moeten we al om 5:10 vliegen richting Preveza. We zijn er dan rond 9 uur. We lopen naar de ontvangsthal. Halen onze bagage op en buiten staat er dan een taxi op ons te wachten. Na een klein half uur zijn we bij Lefkas Marina en dan begint het lange wachten tot 3 uur in de middag. Rond die tijd kunnen we dan de boot krijgen.  Teunie heeft de reis niet overleefd en is erg moe. Er is een beetje schaduw bij het kantoor van de havenmeester en daar gaat Teunie even lekker liggen slapen. Zo’n gebroken nacht doet Teunie niet veel goeds.

Terwijl Teunie ligt te slapen krijg ik de papieren van de boot. Ze checken de creditcard en dan gaat er iets mis. Gelukkig heb ik nog een kaart bij mij. Die is wel goed. De vrouw achter de balie legt in steenkolen Engels uit wat ik moet doen als er een “big problem” is en dan moet ik wachten op de schoonmaakploeg die de boot helemaal schoonmaken.

Ik spreek ook nog even met de vorige huurder van de boot en hij is lovend over het schip. Goede zeiler en veel comfort aan boord. Gelukkig maar. We moeten er toch 2 weken op verblijven en stel het was een rot boot en totaal geen comfort. Om half drie krijgen we het signaal dat we op de boot kunnen.

Na 10 minuten verschijnt Mario. Hij legt ons alles aan boord uit en doet de check-in met ons. Hij vinkt alles aan en zegt dat alles goed is. Hij moet eigenlijk ook de zeilen uitrollen en laten zien dat ze goed zijn, maar er staat te veel wind. Hij garandeert ons dat de zeilen goed zijn.

Dan komt Simo. Hij is onze flottielje leider voor de komende 2 weken. Hij heeft een prettige uitstraling. Hij zegt dat we zondag om 10 uur de eerste briefing hebben voor onze eerste zeiltocht.

Karel en Coen willen even varen met de bijboot. De bijboot ligt op het voordek en met vereende krachten gooien we de bijboot in het water. Dan even de motor er aanhangen en daar gaan ze. Ze gaan even naar de andere kant van de steiger waar nog een open plek is. Ik hoor het motortje brommen en dan niets meer. Dan komen ze al zwemmend de boot aan de steiger leggen. De motor heeft het begeven en is ook met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen. We bellen met Mario en hij komt een andere motor brengen. Die motor doet het wel, maar hard varen zit er niet in, omdat ie constant op de choke vaart. Het knopje om de choke te bedienen is er niet meer. We zullen het er mee moeten doen.

Dan gaan we naar bed. De jongens slapen buiten in de kuip. Binnen is het veel te warm.

Terug naar dag-overzicht | Dag 1 | Dag 2