P1010529 We worden om zeven uur gewekt door onze buurman. We moeten de boot verleggen, omdat hij weg wil. Dat had hij gisteren al met ons afgesproken. We hebben ondertussen ook nog iemand bij ons op de boot erbij gekregen en die nemen we dan maar mee op sleeptouw. Als iedereen weg is lekker wij onze Schokker weer terug aan de kade.

Nu we toch wakker zijn, dan ook direct maar even douchen in het sobere douchegebouw van Ameland. Als we terug komen heeft Carine ondertussen al koffie gezet. We smeren een broodje en drinken lekker ons bakkie leut op. Dan komt er een oud mannetje aangefietst. Hij vindt maar dat we een stoer schip hebben. Zijn vrouw zit te roken bij het leugenbankje, doet ze elke dag even, en hij gaat dan even bij de bootjes kijken. Zijn hele levensverhaal wordt aan ons verteld. Holland-Amerika-lijn, varen naar Londen en dat ie matroos was en dan zijn zoon nu de auto mee had naar huis (zoon had teveel bagage bij zich en hij gaat over 2 weken wel met de bus naar huis. Als hij ziet dat wij klaarmaken voor vertrek wenst hij ons een goede reis en fietst hij naar zijn vrouw. Gezellig die aanspraak.

Maar voordat we weggaan, moet Bas nog even in de mast gehesen worden. Gisteren konden we met heel veel moeite het grootzeil naar beneden krijgen en Bas gaat even kijken waar dat nu aan ligt. Boven in de mast verhelpt hij het euvel en Rob en ik laten hem weer zakken. Dit gaat niet van harte. Het lijkt nu wel of nu ook dit blok vast zit. Zit Bas mooi hoog en droog in de mast.Maar ook hier komt het uiteindelijk goed. Bas komt weer heel beneden.

We varen eerst even een stukje op de motor tegen de wind in. Dat geeft ons de gelegenheid de fok en kluiver hijsklaar op het dek te leggen. We hijsen het grootzeil, fok en kluiver en dat alles als een geöliede machine. We varen 4 knopen richting Friesland. We gaan onderdoor over het wantij en proberen Vlieland te halen. Het wordt echter steeds warmer en de wind neemt steeds meer in kracht af. Uiteindelijk stromen we richting Terschelling. Er is zo weinig wind dat we alleen nog vooruitkomen omdat we de stroom mee hebben.

Achter ons vaart een botter. Op die botter zitten 6 jongens. Het lijken wel studenten.Ze weten niet helemaal precies de weg over het wad, want regelmatig zie je ze met z’n allen met een stok peilen hoe diep het is. Ze varen een beetje van de ene boei naar de andere boei en soms liggen ze door de stroming helemaal verkeerd. Na een tijdje halen ze ons in en dan zien we dat één van die jongens even in de mast klimt. Hij staat op de gaffel en wij vragen ons af wat de bedoeling is. Dan blijkt dat hij even een paar foto’s wilde maken. Heb je wel foto’s met een vergezicht.

Dan maar de motor aan. Na een tijdje kan de motor uit en vaar ik over het wantij. Je moet dan goed op de boeien letten want voor je het weet zit je vast en dan willen we vandaag niet. En voordat je het dan weet zit je inderdaad vast. We zetten de motor aan en slaan flink achteruit. Acheruit is het handigst, omdat je weet dat er daar in ieder geval nog voldoende water is. Het is mijn eerste vastloper van de vakantie en ik krijg natuurlijk direct heel veel, en dan ook ook heel veel commentaar. Hoe kan dat nou en ik ben toch zo goed, mij overkomt dat niet enz enz.  Ik heb mijn woordje wel weer klaar en uiteindelijk lachen we er met elkaar om.

We varen nu echt richting Terschelling. We strijken de fok en volgens Bas kunnen we bij een bepaalde boei wel iets afsnijden. Toch niet. We lopen ook hier weer vast. Nu liggen we toch serieuzer vast dan de eerste keer. Gelukkig staat Rob nu de sturen. Dus ik heb het niet gedaan. Na een klein kwartiertje ploeteren varen we dan toch echt naar Terschelling. We strijken nu ook het grootzeil, wijken nog even uit voor de veerboot en gaan dan aanmeren naast de Maxima.

Na de gebruikelijke rituelen, stelt Rob voor om naar de Chinees de gaan en hij trakteert. Dat aanbod nemen we natuurlijk direct aan en we gaan met z’n allen gezellig naar de Chinees op Terschelling. Het eten smaakt ons goed en we genieten nog na met een kopje koffie. Rob en Carine gaan met Bas naar de Lieman en Teunie, Floris en Jack gaan naar de boot. De jongens gaan ook naar de Lieman of misschien naar de walvis.

Ik zit gezellig in mijn uppie op het acherdek te genieten van de frisse wind en de mooie heldere maan, terwijl ik dit verhaaltje type. Wat is het toch jammer dat het al bijna weer de laatste dag is van de vakantie op de Waddenzee. Morgen terug naar Harlingen.