Vandaag is het begin van het einde. We gaan vandaag naar Veere en daarna naar Sint Annaland. We moeten echter ook nog boodschappen doen. Al het eten en drinken is op en zondag moeten we de boot inleveren en dan wat we opgemaakt hebben wat in de boot aanwezig was. weer aanvullen. We komen in gesprek met onze buren. Gisteren hadden zij aangeboden dat Teunie en Roger wel de vouwfietsen even mochten lenen. We willen eigenlijk liever al afvaren richting Veere en daar dan boodschappen doen. We vragen de havenmeester of er ook een supermarkt in Veere is en dat blijkt niet zo te zijn. Wij kunnen ons dat niet voorstellen en vragen het nog even na bij onze buren. Die bevestigen dat Veere leuk is, maar dat er echt geen supermarkt is. Daarmee komt het bezoek aan Veere geheel op de tocht te staan. Dan gaan we liever zeilen op de Oosterschelde. Onze boot met 2.20 diepe kiel is toch eigenlijk niet zo geschikt voor het kleine Veerse Meer. We nemen een besluit en gaan voor de Oosterschelde.

We bedanken onze buren nog even voor het aanbod van de fietsen en maken ons dan klaar om te vertrekken. Dan volgt er nog een heel gesprek over onze vakantie en dat we les krijgen van Roger en dat ie ook slaapt op de boot en aan het einde van het gesprek vraagt de man aan mij: “En hoe is dat nou zo met zo’n vreemde man aan boord?”. Ik zeg dat het ons heel erg bevallen is met Roger. Aan zijn gezichtsuitdrukking te zien, snapt hij dat antwoord niet helemaal. We varen naar de sluis van het Veerse Meer en daar gaan we op de fok richting Oosterschelde. Het weer is goed en de wind waait nog steeds behoorlijk (20 knopen ware wind). We varen alleen op de fok, omdat we nog moeten ontbijten en we rustig willen zeilen. Na het ontbijt zeilen we rustig voor de wind richting Yerseke. Het is vandaag onze Oosterschelde dag. Als we bij Yerseke aankomen (ongeveer) gaan we weer terug naar de Zeelandbrug. We varen lekker scherp aan de wind. Hebben nog last van een buurman zeiler. Hij heeft de zeilen over bakboord en dus voorrang. Wij moeten iets voor hem wijken en als we dat dan gedaan hebben, gaat hij echt pal voor ons overstag. Het lijkt erop dat hij ons eruit wil zeilen, maar wij lopen vele malen hoger aan de wind. Bij de Zeelandbrug aangekomen draaien we het Keeten of mastgat in. Eigenlijk is nu onze terugtocht begonnen. Nu zijn we op weg naar huis met een tussenstop in Sint Annaland. Rond half vier varen we de haven van Sint Annaland binnen. We hebben via de marifoon een boxnr (A10) toegewezen gekregen en die zoeken we even op. Karel vaart achteruit volgens procedure de box en het gaat erg goed. We tanken nu direct ook maar even water en leggen de boot weer op de walstroom. Teunie en Roger gaan naar de plaatselijke C1000 om de boodschappen te halen voor de boot en de zondag.

Teunie en Roger komen terug met een winkelwagentje vol met boodschappen. Bij het hek aangekomen past het er ook maar net tussendoor (wel wrikken hoor). We rijden de kar de steiger af, is nog knap lastig maar het lukt uiteindelijk wel. We geven de boodschappen via via aan elkaar door en dan is alles weer aangevuld op de boot en hebben we morgen ook nog wat te eten. Karel en Coen brengen het karretje naar de winkel terug (pokke eind, maar is niet anders). Ondertussen maakt Teunie de “al-de-hele-week-beloofde” pannekoeken. Als we buiten de tafel optrekken en we het woord pannekoeken nogmaals uitspreken reageert een buurjongetje zo van lekker pannekoeken. We nodigen hem uit en hij eet zijn pannekoek bijna helemaal op. Zo komen we ook een beetje aan de praat met zijn vader en moeder (bootnaam: Karel met de houten poot). We vinden het een schitterend schip en hadden het schip ook al eens ontmoet op het eiland de Archipeel in het Grevelingenmeer. We mogen gerust even binnen een kijkje komen nemen en dat aanbod nemen we direct aan. Het is een supersnelle zeiler en binnen is het functioneel ingericht. De eigenaar zegt dat de boot op het hardst zo’n 22 knopen kan lopen. De kinderen gaan na het eten zwemmen en dan gaat Roger voor de laatste keer voor ons koken. Hij gaat mosselen klaar maken. We hebben 4 kilo mosselen, dus we hoeven elkaar niet aan te kijken. Het is uitermate gezellig zo in ons eigen restaurant op de Dufour 40. Jammer is wel dat we na het eten zelf moeten afwassen maar dat mag de pret niet drukken. Het is nog een prachtige avond en we zitten tot ’s avonds laat lekker in de kuip.

De jongens hebben ondertussen twee meisjes ontmoet en nadat ze Floris naar huis hebben gestuurd blijven ze de hele avond nog bij de meiden hangen in de bungalow. Om kwart over twaalf komen ze binnen, Ze hebben weer veel verhalen. Ik ga naar bed en morgen terug naar Willemstad. De laatste dag van ons zeilzwerftocht.