20 jaar geleden heb ik zelf met mijn vader een caravan gebouwd. Waarom? Gewoon omdat ik dat altijd al eens wilde doen. Maar nu is dan het einde van de caravan in zicht. Na 15 jaar trouwe dienst begon de caravan wat te lekken, toen te rotten en na 20 jaar is de caravan dan compleet verrot.
Het woord slopen heeft bij Karel wel wat losgemaakt. Hij vat dat ietwat de letterlijk op. Hij denkt dat ie met de moker gewoon alles kort en klein mag slaan. Na enig overleg spreken we af dat we de caravan ‘met beleid’ afbreken.
 |
 |
 |
 |
Eerst breken we alles in de caravan eruit. Dus bankjes, aanrecht, kachel en de ramen. Alle rotzooi op een kar en aan het einde van de dag wegbrengen naar Van Werven Recycling. De volgende dag dan de binnenwanden. Alle printplaten eruit en het piepschuim. Uiteindelijk staat er dan alleen een red cedar skelet.
We breken de achter- en voorwand eruit en dan duwen we de zijwand om. Het dag dendert naar beneden en daarmee is het einde van de caravan een feit. Er staat alleen nog een onderstel en verder is alles weg.
 |
 |
Na enig zoeken vinden we nog iemand die het onderstel en het aluminium wil kopen voor 10 euro. Niet veel, maar we zijn het kwijt en daar ging het ons om.