Vrijdag: Naar Venetië

Om zeven uur gaat de wekker. Tenminste dat was de bedoeling. Om vijf voor zeven racet er een ziekenwagen of politieauto of brandweerauto langs de camping. Daardoor ben ik dus weer precies op tijd wakker. Ik ga me douchen en zit samen met de familie om 7:20 aan tafel, thee gezet en eieren gekookt. We besluiten de regenjassen thuis te laten en trekken allemaal een fleese-jack aan.

We zitten om 8:10 in de auto. Er wordt nog gepind en we rijden naar Punta Sabbioni. De gratis parkeerplaatsen zijn natuurlijk al bezet, dus parkeren wij de auto voor 5 euro onder een dakje. De boot vaart net weg als wij voor de kassa staan. We kopen een kaartje voor 12 uur. Moeten we om 20:43 terug zijn. Het is weer een prachtige tocht zo op de boot.

Eerst weer naar Lido en dan naar Venetië. We besluiten nu het onderste deel van Venetië door te wandelen. Er valt een spatje regen, maar de hele ochtend is het mooi wandelweer.

Om 12:30 drinken we cola for-the-kids en wij zelf cappacino. Om 13:15 gaan we weer verder, na eerst 21 euro te hebben afgerekend. Belachelijke prijzen, maar het is nu eenmaal vakantie.

We steken het Canal Grande over richting Santa Maria della Saluta, de grote barokkerk aan de ingang van het Canal Grande. Zij zijn hem aan het verbouwen, dus de hele koepel is ingepakt en voorzien van een stellage. We komen langs het Peggy Guggenheim museum, het museum voor moderne kunst. We proberen nog of de kinderen naar binnen willen, maar het zit er niet in.

We stappen op de boot naar Lido. Vanuit het Lido gaan we terug naar Punta Sabbioni. Om 14:20 stappen we in de auto en het begint direct te regenen en te onweren. We hebben dus echt geluk gehad. Om 14:45 rijden we het campingterrein op. Het hek van de camping is nog dicht, ze houden siësta. In de zomer snap ik dat, maar nu? We rijden een rondje en om drie uur rijden we naar de tent. Teunie is aan de lat en valt als een blok in slaap.

Ondertussen ga ik me uitschrijven en doe nog wat boodschappen. We eten nasi, omdat de pizza ons de neus uitkomt. Halverwege het koken ontdekken we dat we geen vlees hebben, dus eten we vegetarische nasi met een gebakken eitje. Ook lekker. We moeten de tent nog ordentelijk achterlaten. Alles moet weer in de bakken en koffers. Is altijd weer een hele klus. Karel zit met Floris en Coen in het internet cafe van de camping. Om zeven uur hebben we alles klaar en drinken we samen een bakje verse koffie.

Morgenochtend om 9 uur rijden we terug naar Luzern en is Venetië weer verleden tijd. Voor eens en voor altijd.