We worden gebeld door de broer van Teunie. Of we zin hebben om vrijdag een dag te zeilen met de botter. Zin hebben we altijd. De botter ligt in Ketelhaven en om ’s ochtends al vroeg te kunnen zeilen, gaan we slapen op de botter.
We pakken de spullen in en reizen af naar Ketelhaven. Het weer is goed. De wind is goed. We liggen in de buitenste haven. We slapen met 8 personen op de botter. Er moet even wat georganiseerd worden, maar uiteindelijk heeft iedereen een slaapplaats. Ik slaap samen met Karel gewoon buiten in de kuip onder een kleed. Het wordt een rustige nacht. Om acht uur zijn we wakker en na 15 minuten vertrekken we. De zon schijnt ons toegemoet. Wat een heerlijk moment. Onbetaalbaar zou je zeggen. Er is een redelijke wind en we zijn snel bij de Ketelbrug. Het duurt altijd even voordat de brug echt draait, maar we hebben geluk. We zeilen richting Urk, maar de wind wordt al maar minder. Uiteindelijk drijven we alleen nog maar.
Tijd om alle zeilen bij te zetten. We schuiven de kluiverboom naar buiten en hijsen de kluiver. Dan de bezaan er op, maar dat is nog een heel geknutseld voordat dat zeil staat. Na een uur dobberen trekt de wind weer aan en zeilen we Urk voorbij richting Enkhuizen. Omdat we voor half negen door de Ketelbrug moeten, besluiten we toch maar overstag te gaan en even op Urk een visje te gaan eten.
We bestellen een vismenu en lopen ook nog even naar de plaatselijke Boni. Terug op de botter de motor aan en buitengaats de zeilen er weer op. De vis is erg lekker. Om acht uur varen we onder de brug door en bespreken we waar we zullen overnachten. Aan het einde van de IJssel is een klein haventje en we kijken of daar nog plek is. Een botter heeft toch al snel een grote plek nodig, maar we hebben geluk. Er is nog precies een stuk aan de kade beschikbaar. Het lijkt wel een plekje ergens op een waddeneiland. Een strandje, schreeuwende meeuwen en veel brandhout. De jongens verzamelen veel hout en als het erg donker is, steken we de boel in de hens. Het levert een behoorlijke rookwolk op. De jongens vinden het prachtig. De mensen in de haven vinden het minder prachtig. Dus maken we het vuur uit en kruipen onder de wol.
Ook nu worden we weer rond acht wakker. We hebben een ontbijt en ruimen alles weer op. Het zit er weer op. We varen richting Ketelhaven, waar de broer van Teunie de volgende gasten al weer aan boord krijgt.
Wij rijden terug naar Elburg waar onze caravan op ons staan te wachten. Een mooier begin van de vakantie kon ik mij niet voorstellen.