Nadat ik vorige week alle rotzooi van de pergola had gehaald kregen we nu het idee om er een dakje op te maken. Kun je de stoelen er mooi onder laten staan en wordt niet alles nat bij het eerste beste buitje.
Om half zes even naar de Formido om wat spullen te halen. Ik vraag Karel of hij mij wil helpen en dat wil hij wel. Ik boor al vast wat gaatjes voor, wat achteraf een minder goed idee blijkt te zijn. De pergola is in die 8 jaar dat ie nu staat toch iets minder haaks dan aan het begin. Dus sommige gaatjes vallen juist buiten de balken. Dan maar een nieuw gaatje boren en het ‘oude’ gaatje afdichten met kit.
Karel is veel leniger dan ik ben (oude man: 45 jaar) en een stuk lichter dus hij zit bovenop de pergola de gaatjes te boren en de schroeven erin te zetten. Als we bijna klaar zijn komt mijn buurman nog even een goedkeurende blik aan de pergola geven. Om acht uur zijn we klaar en hebben we weer een klusje af.