Vandaag op pad voor de Oostwal 2008, het botterevenement van Kampen en dit jaar voor de 14e keer gehouden. We varen vandaag van Elburg naar Kampen. Het is goed weer. De zon schijnt en de wind is meer dan goed.
We maken de botter klaar voor afvaart en dan duwen we de botter om half twee van de wal af. Omdat de wind redelijk gunstig is hijsen we de fok. Grootzeil heeft meestal weinig zin, omdat er al heel snel grote bomen in de weg gaan staan. Wij denken al jaren, kap die bomen nou eens om, maar blijkbaar denken anderen daar al jaren anders over.
Na Roggebotsluis en de draai bij de Ketel varen we de IJssel op. Voor en achter ons varen al meerdere botters ook allemaal richting Kampen. Elk jaar komen er weer meer botters naar Kampen. We varen dan om half zeven uur de Nieuwe Buitenhaven van Kampen in. We worden welkom geheten en we krijgen instructie voor het admiraalzeilen, die tradatiegetrouw nooit op tijd begint. Om zeven varen we weer af en we krijgen nog een opstapper (Gerard Vos) aan boord.
Als alles goed gaat moeten we op volgorde van nummer langs de admiraal varen. De Kogge ligt dan in het midden van de IJssel en de burgemeester van Kampen en Wubbo Ockels nemen dan de vlootschouw af. Wij varen dan langs met gehesen fok en laten die dan zakken en groeten dan de schouwen. Er is toch weer veel belangstelling op de kade van Kampen voor dit onderdeel.
We zoeken weer een plekje in de haven en gaan dan naar de feesttent. Van alle evenementen waar we aan mee doen, kijken we altijd uit naar de Oostwal. Het is altijd beregezellig in de grote feesttent. Om 9 uur is de zogenaamde schippersmeeting. Middels verloting worden de bedrijven gekoppeld aan een botter en dan bestaat er de mogelijkheid om kennis te maken met het bedrijf. Wij worden gekoppeld aan het Kamper Sigaren Genootschap. Dit genootschap vierde eind mei nog zijn eerste lustrum. Bij ons dringt het beeld zich op van de oude mannen met sigaren, maar we krijgen te horen dat het allemaal jonge mannen zijn. We zullen zien.
Het blijft fascinerend om naar andere mensen te kijken en te zien hoe iedereen zich weer uitstekend vermaakt. Er zijn ook een aantal smurfen aanwezig. Helemaal in blauw/wit en na een tijdje niet alleen blauw van de schmink. Ik zie een muzieksmurf, een knutselsmurf, een luilaksmurf (ik herken deze extra goed haha) en smurfin mag er ook zijn.
‘s Avonds treedt er een live-band op in de tent. We herkennen de liedjes van vorig jaar, zingen luidkeels mee en vermaken ons tot de kleine uurtjes.Om kwart voor één zingt de band zijn laatste liedje (voor ons dan) en duiken we ons bed in. Morgen weer een drukke dag,