Een matige sessie over de netgeneratie. De netgeneratie gaat op een andere – lees: voor de netwerksamenleving geschikter geachte – manier om met communicatie en informatie en het onderwijs moet hierop inspelen. Deze constatering wordt kritisch onder de loep genomen.
Presentatie én zeer beperkte discussie rondom drie vragen:
- Over wie hebben we het eigenlijk?
- Vormen anders communiceren en anders met informatie omgaan zonder meer dé sleutels om te overleven in de netwerksamenleving?
- Zijn de oplossingen die het onderwijs bedenkt wel zo toegesneden op de netgeneratie? Zijn de oplossingen adequaat om mensen optimale kansen te bieden deel te nemen aan de netwerksamenleving?
Er werd gesproken over het veranderende jeugddomein. Vroeger had je vaste domeinen. Je ging naar school, je oefende een vak uit, je ging trouwen, kreeg kinderen en ging met pensioen en ging dood.
Nu moet een leerling zijn eigen jeugdcultureel leerkapitaal opbouwen. De student/leerling is op zoek naar mensen die passievol zijn en deuren openen naar kennis en kennissen.
Er werd in de zaal nog wel hardop afgevraagd wat er nu anders is dan vroeger. Het lijkt heel anders, maar de voorbeelden die genoemd werden, gelden net zo goed voor mensen 40 jaar geleden.
De spreekster is op dit onderwerp gepromoveerd en op haar site staat het proefschriftÂ