We moeten om half acht al aanwezig zijn bij de incheckbalie van Delta. Er wordt veel gecontroleerd. Naast de paspoort controle worden er ook allerlei vragen gesteld:
van wie is je laptop,
heb jezelf de koffer ingepakt,
moet je iets van iemand meenemen,
heb je een tasje aangepakt en ga zo maar door.
Ik krijg een sticker: security passed. Ik ben geslaagd, zeg maar!
Ondanks dat vertrekken we toch om half elf. Het is helder weer en de crew wenst ons een goede reis. Ik kijk wat films, lig wat te slapen, loop een rondje en praat zo nu en dan even met Wijnand. Wijnand kijkt in de tax free catalogus en er staan echt de vreemste producten in: van hondenbankopstap systemen tot muizendoders tot stenen leeuwen, waar de ene leeuw zijn rechterpoot vooruit heeft en de ander zijn linker. Bizar.
In Atlanta moeten we door de security. Je moet je linker en rechterwijsvinger op een apparaat leggen en daarna wordt er een foto van je gemaakt met een webcam van 50 euro. Belachelijk. ‘Mijn’ ambtenaar is erg streng en stelt mij weer allerlei vragen. Waarom ben ik hier, waar ga ik naar toe en wat is mijn beroep.
We moeten wachten en het blijkt dat er 6 mensen uit onze groep geen boarding-pass hebben. Zij gaan niet mee dus. Het vliegtuig was al overboekt. Zij vliegen pas om zeven uur naar Daytona Beach en van daaruit naar Orlando met een luxe touringcar. Wij zijn om zeven uur in ons hotel en zij om elf uur. Valt wel mee dus.
Het hotel lijkt van buiten, volgens de amerikanen dan, op een kasteel. Wij Europeanen vinden het maar erg kitsch. De kamer waar ik op verblijf ziet er goed uit en het bed is erg groot. Ik pak de koffers uit, ga met Rob nog ergens eten. Na het eten gaan we nog even lekker zwemmen in het zwembad. We hebben er een lange dag opzitten (6 uur tijdsverschil) en ik ga om 12 uur plaatselijke tijd naar bed. Morgen weer vroeg op.