We worden wakker met het zonnetje. De regen is weg en de wind is gezakt naar een windkracht 4. Mooi zeilweer dus. We gaan nog in Sloten naar het Museum en drinken nog een lekker kopje koffie op een terrasje. Dit is echt vakantie. Lekker rustig aan doen en dingen doen die je leuk vindt.
Om half twee starten we de motor en varen richting het Slotermeer. Eénmaal op het Slotermeer aangekomen hijsen we de zeilen. Voor het eerst het grootzeil en de fok. Het gaat echt lekker. We zeilen een paar keer het Slotermeer op en neer en genieten van de rust en de omgeving. Het is niet erg druk op het water.
 |
 |
Om half vier varen we langs Woudsend onder de brug door. Het mooiste zou nu zijn als we rechtsaf zouden kunnen, maar halverwege is er dan een vaste brug van 2,50 meter hoog. Kunnen wij toch echt niet onder door. Onze mast is 13.50 hoog. We varen rechtdoor over de Nieuwe Wijmerts naar de Jeltesloot. We hijsen de zeilen en kunnen nu helemaal tot aan de brug bij Langweer zeilen. We moeten wachten voor de brug en laten de zeilen maar zakken. De wind is ook nagenoeg verdwenen en het begint gewoon warm te worden.
Het LangweerderWielen is een ondiep meer en zelfs wij moeten via de vaargeul naar de jachthaven varen. Beetje raar meer, maar goed. In de jachthaven aangekomen wijst de havenmeester ons een plek aan die er uiteindelijk niet blijkt te zijn. We moeten achteruit en dat gaat niet helemaal naar wens. De boot zwabbert van links naar rechts in het kanaal en ik krijg er maar geen rechte lijn in. Een mevrouw van een hele dure, net nieuwe, boot vraagt zich hardop af of wij altijd zo onverantwoordelijk zijn in havens. Ons antwoord is natuurlijk dat wij de meest onverantwoordelijke mensen in jachthavens zijn. De vrouw moppert nog even door en ondertussen varen wij lekker slingerend achteruit. Na een klein kwartier gemartel liggen we dan uiteindelijk op een plekje aan een steiger. Achteraf hadden we het midzwaard moeten laten zakken, maar we hebben er niet aangedacht. Op het LangweerderWielen hadden we het midzwaard helemaal opgedraaid en daardoor was de boot toch tamelijk onbestuurbaar. Een les voor de volgende keer.
 |
 |
 |
 |
De jongens hebben zin aan patat (hoe kan het ook anders) en Teunie, Floris en ik gaan lekker uit eten in een restaurantje in het centrum van Langweer. Het centrum bestaat uit één straat, maar goed het is een centrum.
Aan een ander tafeltje zit een vrouw met haar dochtertje te eten en we komen gezellig aan de praat. We wisselen zeilverhalen uit (hoe kan het ook anders). In een winkel tegenover het restaurant gaan veel mensen naar binnen, maar er komen geen mensen meer uit. Wij worden toch wel enigszins nieuwsgierig naar wat daar nou te doen is. De uitbater weet ook niet wat er aan de hand is. Dus na het eten dan zelf maar even polshoogte nemen in de winkel. De hele sjiek van Langweer loopt in de winkel rond. Het is blijkbaar een avond op basis van uitnodiging. Ook wij lopen even geïnteresseerd door de winkel. Na het winkelen eten we nog een lekker ijsje en bewonderen we de lokale huizenmarkt. Er staat een leuke woonboerderij van 3,4 miljoen euro te koop. Leuk lijkt ons. Het werk opgeven en dan een zeilschool beginnen. Hoe lang zou het duren voordat je 3,4 miljoen euro verdient hebt. We lopen snel verder.
Teunie nodig de vrouw nog even uit voor een drankje aan boord. Ze denkt er nog even over na en even later staat ze op de steiger en hebben we nog een heel gezellige avond.
De jongens vermaken zich ondertussen op het strand van Langweer en Floris speelt met het dochtertje en maakt geluidjes voor een blikje Cola Light. In de haven ligt een schitterende glimmende boot (zo’n prachtig Italiaans model) uit Loosdrecht en dat ze het breed hebben is goed te zien. De radio schettert door de haven en de hapjes en de drankjes staan al klaar. Echt gezellig dus.
Picasaweb: de vijfde dag