Ik word om half acht weer wakker. Ik heb heerlijk geslapen in het tweepersoonsbed. Er is een zwembad bij het hotel en ik ga daar even lekker wat baantjes trekken. Heb met Willem afgesproken dat we dat even zullen doen. Er is om acht uur helemaal niemand. Er heerst een serene rust. Lekker zo helemaal alleen in het zwembad. Ik ga nog even lekker in het stoonbad en daarna in het buitenbubbelbad. Om kwart voor negen sta ik weer fris en helder op mijn kamer. Ik word gebeld door Willem of ik nog kom zwemmen.
Willem geniet net als ik van het lege zwembad.
Om tien het ontbijt. We nemen een ‘full Irish Breakfast’. Het smaakt mij heerlijk. Om elf uur zou de limo-taxi komen maar hij heeft problemen. Dus gaan we met 2 taxi’s richting vliegveld. We moeten nog even wachten in het busje en dan rijden we naar de jet. Dit keer hebben we een Nederlandse piloot en die had gehoord dat er iemand (ik dus) met vliegangst was. Ik zei dat het meeviel en dat ik alleen het opstijgen niet tot mijn favoriete bezigheden reken. Om mij gerust te stellen, beschrijft hij dan maar vast de landing. Als we pech hebben kunnen we niet recht op de landingsbaan aanvliegen., maar moeten we op het laatste moment (letterlijk) een flinke bocht naar links of rechts maken. Dat is wel spectaculair, maar als je vliegangst hebt natuurlijk niet. Echt een geruststelling is het niet, maar ik laat het maar voor wat het is.
We vertrekken en het is erg bewolkt. We zien boven de wolken niets van het landschap. We eten een broodje en drinken wat. Ik probeer nog even wat te slapen en dan zijn we alweer boven Nederland. We vliegen over diverse plassen (Vinkeveense plassen e.d.) en maken een mooie rechte landing op de baan. Net voor de landing maakt het vliegtuig nog wel een rare beweging door de wind, maar het gaat goed.
Het busje staat al op ons te wachten. We nemen afscheid van Mark en vragen of het busje ons ook naar Schiphol kan brengen en dat kan. Onze trein vertrekt om 15:51 en we kopen nog een milshake en wat water voor onderweg.
Ik bel naar huis dat ik er aan kom en uiteindelijk ben ik kwart voor zes thuis. Floris heeft mij gemist. Ik kijk terug op twee leuke dagen in Ierland. Het aangename met het werk verenigen, moeten we vaker doen!