Vandaag is het maaiseizoen begonnen. Ik moet nu tweewekelijks het landje maaien. Het gras groeit er altijd en als je één keer overslaat, dan ben je de keer erop twee keer zolang bezig.
Om half zeven het karretje bij mijn vader opgehaald en dan de grasmachine thuis inladen. Klein half uurtje rijden naar Elburg. Het is een mooie avond. De zon breekt iets door de wolken en er hangt een mistiek sfeertje.
In de winter hebben we de ‘kerstboom’ om laten zagen en nu ik zo op het landje loop, liggen er toch nog wel veel dennenappels op het land. Mijn vader harkt ze op een bult en ondertussen maai ik het gras.
Karel wil wel een stukje maaien, maar doet verwoede pogingen om papier bij elkaar te zoeken. Hij wil eigenlijk vuurtje stoken. Maar zonder papier en lucifers is dat een onhaalbare zaak. Dan gaat ie maar naar het haventje en met een losliggende surfplank spelen en peddelen met een stok.
Omdat het een erg koud voorjaar is geweest, is het gras nog niet erg gegroeid. Echt mazzel. Vorig jaar om deze tijd, stond ik gras van 30 cm hoog te maaien. Het maaien gaat dan op zich nog wel, maar de berg gras die je aan het einde overhoudt is echt schrikbarend. Meestal brengen we het dan maar weg naar de vuilstort.
De dennenappels leggen we onder het huisje zodat ze goed droog kunnen worden. Kunnen we ze in de zomer op de late avonden lekker in de fik steken.
Ik doe het gras in de zakken en omdat we nu een stationwagon hebben, kunnen ze mooi achterin de auto. Geen gezeur met toeterende achterliggers die al dat gras dat uit de zakken waait onder de ruitenwissers krijgen.
We lopen nog even naar het water en alles ziet er nog lekker rustig uit. De 470 heeft de winter overleeft. De 470 hebben we dit jaar vergeten (nou ja) op de kop te leggen. Hij ligt nu nog startklaar te wachten op de eerste wind in de zeilen.
Dan om half negen naar huis en de rommel weer opruimen. De vuilniszakken in de grijze container en de grasmaaier weer in de garage.
Blij dat het maaiseizoen weer begonnen is.