We hebben een idee. We gaan een feest organiseren. We maken een kampvuur en dan hebben we een gezellige avond met alle mensen van de verschillende landjes (camping).
We zitten wat met elkaar te klieren en komen dan op het idee om een soort visserijdag te organiseren. We gaan paling en makreel roken. Dan komt het idee van een varken aan een spit ter tafel. dat lijkt ons leuk. Maar hoe komen we aan een varken.
Toevallig (ja hoezo?) is er iemand die aan ‘wildbeheer’ doet en een wildzwijn biggetje van zeven kilo in de diepvries heeft liggen. Dus het varken is er. Nu nog een spit om het varken met klaar te maken. Na wat brainstormen wordt er door een familielid van één van de mensen een spit gemaakt.
De man van het biggetje zal het uit de diepvries halen, dan koken zodat het alleen nog maar bruin hoeft te worden boven het vuur.
De volgende dag is het spit klaar en moet het natuurlijk even getest worden. Er worden drie kippen aan het spit geregen en draaien maar. Na twee en half uur draaien en gezellig met elkaar kletsen tot de kleine uurtjes is het moment aangebroken om te kijken of de kippen gaar zijn geworden aan het spit. Dat blijkt toch nog niet helemaal het geval te zijn. De kip wordt nog nagebraden in de pan en uiteindelijk eten we allemaal iets van de drie kippen.
Omdat we een visserijdag hebben, heeft Teunie het idee opgevat om iedereen die meedoet een T-shirt te geven met daarom de vroegere Zuiderzee en dan nu naast Elburg ook de vissersplaats Soppenhof. We bedenken een afkorting en komen uit bij SH van Soppenhof. Teunie koopt een berg T-shirt en textiel stiften en ze is dus een tijdje zoet met het maken van de T-Shirts.
Donderdag 14 augustus is het dan zover. Om twee uur begint het feest met het roken van de paling. We hebben op de afslag van Harderwijk 5 pond paling gekocht. De 10 makrelen komen vers uit Spakenburg.
De paling is uitermate lekker. Omdat we met een behoorlijk grote koppel zijn, krijgt iedereen 2 palingen, maar eigenlijk kun je er wel oneidig veel van op. Na de paling krijgen we de gerookte makreel. Ook erg lekker. Nog een beetje warm op een toastje.
En dan waar alles om begonnen is. Het biggetje aan het spit. Het varkentje wordt aan de spies gestoken en dan komt ie boven het vuur te hangen. Langzaam aan wordt ie bruin en eigenlijk duurt het ons allemaal te lang, maar we moeten toch geduld hebben.
Om zes uur hangt het varkentje aan het spit en om acht uur is het moment aangebroken dat we allemaal een stukje wild krijgen. Het varkentje is mooi bruin en gaar en de schutter snijdt het biggetje in mooie stukjes.
Nadat het biggetje gesneden is gaan we de kring rond en kan iedereen die wil een stuk wild eten. Het smaakt mij uitstekend. Het is goed mals vlees en het heeft een goede smaak.
Nadat alles dan weer opgegeten en opgeruimd is, stoken we het vuur nog eens lekker hoog op. De eerste visserijdag van de Soppenhof is een succes. Volgend jaar komt er zeker een vervolg. Na verloop van tijd wordt het vanzelf een traditie en krijgen we misschien zelfs wel subsidie. Maar dat is de toekomst. We zullen zien.
Ik ga zelf rond 2 uur naar bed, maar een kleine groep doorzetters houdt het vol tot kwart over vier. Voor een oude man als ik echt te laat.
Alle fotos van de Eerste Visserijdag Soppenhof (best veel)