Vandaag weer vroeg op. Om half willen we in Buren zijn bij de Eendenkooi. Er wordt daar een rondleiding gegeven en dat lijkt ons leuk. Om kwart over negen stappen we op de fiets en we moeten half elf bij de eendenkooi zijn. Na een half uur fietsen beginnen we toch te twijfelen aan de haalbaarheid. Er staat toch redelijk veel wind en we hebben hem tegen. Karel ziet het helemaal niet meer zitten. We fietsen door de weilanden en die hebben we thuis ook zegt ie dan.
 |
 |
Karel heeft het wel gezien en fietst terug. Hij heeft gewoon koppijn en is eigenlijk te laat naar bed gegaan en dus gaat ie lekker op bed liggen nog even wat bij slapen.
Wij fietsen verder, maar om half elf zijn we net bij de boot en dan moeten we nog een klein half uurtje naar de eendenkooi. Missie mislukt. Dan maar even op het terras van restaurant Piraat een lekker bakje koffie drinken en voor de jongens een colaatje.
Dan naar het natuurmuseum in Nes. Daar ligt buiten een enorme Blauwe Vinvis (namaak). Speciale aandacht in het Natuurcentrum is er voor de Potvis, naar aanleiding van de stranding van vijf potvissen op het eiland, en voor de Blauwe Vinvis, waarvan een replica aanwezig is. Je kunt vanuit het museum in de vinvis lopen. Je zit dan een model van het hart (best groot) en de balijnen in zijn bek. Er is zelfs een kleine speelkamer.
Daarna fietsen we door de duinen met de wind in de rug naar huis terug.
 |
 |
 |
De vuurtoren is een mooi richtpunt en komt steeds dichterbij.
Om één uur eten we onze lunch op en pakken de spullen weer voor het strand. We hebben het ritme al goed te pakken. Het blijft toch gewoon genieten op het strand. De geluiden, het geruis van de zee. We genieten met volle teugen.
Na het diner genieten we nog van de avond. We kletsen wat met andere gasten en dat maakt een jeugdherberg ook leuk. Je hebt wat aanspraak en je maakt nog eens kennis met andere mensen. Morgen al weer de laatste dag. Jammer maar het is niet anders.