Vandaag dan verder met de klusdag. Ik voel het als een klusweek. Er liggen nog een aantal klussen te wachten en als dat niet zo zou zijn dan zoekt mijn vrouw er wel naar.
Om 9 uur staat mijn zwager voor de deur (broer van mijn vrouw). Hij heeft alle spullen bij zich. Als eerste gaan we even naar de Formido (“Omdat je huis nooit af is”). Ik wil een vorstvrije buitenkraan. Hoef je niet bij elk nachtvorstje de kraan af te tappen. Zo’n kraan is wel mega duur ten opzichte van een gewone buitenkraan, maar ja geld moet rollen.
Ik reken af bij de kassa en de prijs valt toch zo’n 10 euro duurder uit dan ik had ingeschat toen de kraan nog in het schap lag. En ja hoor het klopt. Er staat een verkeerde prijs in de kassa en natuurlijk in het voordeel van de Formido. Zo zijn die kassa’s dan ook wel weer. Nooit in het voordeel van de kant.
We boren een gat in de muur en schuiven de kraan er doorheen. We halen het water van de leiding en zagen een stukje van de bestaande buis af. Mijn zwager buigt een stukje koper in de juiste bocht en met een brander wordt alles netjes aan elkaar gesoldeerd. Het ziet er goed uit.
Dan het water er weer op en kijken of alles weer ‘water’dicht is. Dat blijkt zo te zijn. Dan natuurlijk de buitenkraan proberen. Er komt een mager straaltje water uit en dat was nou ook weer niet de bedoeling van de kraan. Dan even nadenken hoe het één en ander 8 jaar geleden ook al weer aangelegd is door Drost.
 |
 |
Daarvoor moet je niet je natuurlijke denkwijze volgen, maar de denkwijze van een installateur. Is echt anders dan wij gewend zijn. Uiteindelijk blijkt het water ‘afgetapt’ te worden bij de kranen van de keuken. Daar lijkt alles goed. Er zitten geen kranen tussen. Misschien de kraankop er iets te vast opgedraaid en dat blijkt het euvel. Het water spuit eruit.
We ruimen de rommel op en ik hang nog even het sleuteltje aan een kettinkje, zodat het sleuteltje niet in het putje valt. We hebben weer een klusje af.