Harlingen 15 en 16 Oktober (foto’s). Het is vrijdagavond laat als we met z’n drieën aankomen in Harlingen. Het is donker, maar een heldere nacht. Titia belt met Friso waar de Lytse Hylke nu precies ligt. Na wat rondrijden vinden we de boot. We parkeren onze auto langs de kant, maken een afspraak met de beheerder van de parkeerloods voor morgenochtend en pakken onze spullen uit de auto.

In ben voor de eerste keer mee en maak met de hele bemanning kennis. We wisselen namen uit. Ik onthou Teunie (er is nog een Teunie aan boord) en Ria. De rest van de namen van de mensen zal ik wel leren in de komende 2 dagen.

Het is gezellig tot in de kleine uurtjes en om half twee lig ik dan op bed. Mooie tijd. Ik duik de kooi in en wordt gewoon om half zeven weer wakker. Mooi in het ritme van elke dag.

Ik kleed me aan en loop rond acht uur naar de auto, De beheerder van de parkeerloods is er al en hij heeft de deur al geopend. Ik rij de auto naar binnen en geef de beheerder de autosleutel. Kan hij hem naar hartelust verplaatsen.

Om half negen zit iedereen aan het ontbijt en het is erg gezellig. De maat (Feike) maakt voor iedereen eieren met spek. Een echt schippersontbijt. Na een tijdje komt de schipper (Age) ons vertellen wat de bedoeling is. We gaan iets nieuws proberen. Omdat er niet al te veel wind is, heeft hij een Halfwinder geleend van een Lemsteraak. We moeten er voorzichtig mee omgaan, want Age heeft beloofd de halfwinder heel weer terug te brengen. We gaan ons best doen.

De motor wordt gestart en we varen redelijk massaal met veel schepen tegelijkertijd de haven van Harlingen uit. De veerboot naar Terschelling trekt flink aan de fluit, want we liggen natuurlijk allemaal in de weg.

We starten op tijd en we varen wat rond om de tijd wat te doden. Ondertussen kijken we ook even hoe de halfwinder vastgezet moet worden. Daardoor raken we iets te ver van de startlijn met als resultaat dat we 10 minuten te laat starten. De zeilen staan er ondertussen allemaal op en de motor gaat uit. Wat een heerlijke rust. Schitterend weer en een mooi briesje. Ik schat iets tegen windkracht 4 aan. Na een tijdje laten we de fok zakken en hijsen we de halfwinder. Wat een enorme lap zeil, maar we gaan wel iets harder. Ik vraag of we niet nog een paar zeiltjes bij kunnen zetten en Feike vindt in het vooronder nog een fok en een spinaker van een klein bootje. De spinaker hijsen we tussen de twee masten. De fok hangen we onder de halfwinder. Allen kleine beetjes helpen. Al met al zeilen we één knoop meer.

Ondertussen gijpen we een keer of drie. We hoeven nergens overstag. We genieten van het weer en van de vergezichten. In de verte ligt Vlieland en voor ons ligt Terschelling. Het lijkt of de wind iets aantrekt en de halfwinder moet eraf. Dat gaat echter niet helemaal goed. De halfwinder hapt plotseling water en daardoor verdwijnt hij helemaal in het water. Alle mannen helpen met het binnen halen van de halfwinder. Alle hens aan dek, zeg maar. Gelukkig is er niets aan de hand met de halfwinder. Hij is wel erg nat , maar niet kapot. Kan Age zijn woord houden.

Voor de haven van Terschelling laten we alle zeilen zakken en varen heel rustig de haven van Terschelling in. We gaan naast de “Zwarte Valk” liggen. Age draait de boot over bakboord en trekt dan de boot achteruit. Maar dan gaat het toch bijna mis. De mannen van de “Zwarte Valk” beginnen te schreeuwen dat we hun mast gaan raken. Ze maken hier en daar wat lijnen los. Op een paar centimeter missen we de boot. Iedereen is opgelucht. Age echter vertrekt geen spier. Hij wist echt wel dat het goed zou gaan.

Nadat we goed liggen, gaan we even een luchtje scheppen en lopen we met een aantal mensen over het Groene Strandje en door de duinen. We klimmen op de hoogste duin van Terschelling en kijken dan mooi over het dorpje en de haven uit. We lopen terug naar de boot. We gaan om 7 uur eten. We eten couscous met een vulling van kip en champignons. Ik ben niet echt een fan van couscous, maar na zo’n dagje op het water, lust je alles om de honger te stillen.

Na het eten een afwas. Twintig mannen en vrouwen maken veel afwas. Het kost dan ook een paar theedoeken alvorens we alles weggewerkt hebben. Ondertussen wordt er koffie gezet en kunnen we na die mega afwas genieten van de koffie. Een deel van de mensen kletst de hele avond weg, een ander deel doet één of andere kaart spel die in een gemeenschapsruimte van een bejaardentehuis niet zou misstaan. Het wordt weer een gezellige avond. Feike heeft leuke verhalen en iedereen geniet met volle teugen (ook voor wat betreft de drank). In één of ander gelegenheid op Terschelling wordt de uitslag bekend gemaakt. Wij hebben uiteindelijk in het overall klassement de 14e plek behaald. Toch best een goede prestatie. Er deden zo’n 80 schepen mee.

Het was een inspannend dagje en rond half één zit ik al behoorlijk te knikkebollen. Ik volg niet alle gesprekken meer even goed en ben soms ook gewoon even weg. Een heerlijke eigenschap zal ik maar zeggen, zittend slapen in gezelschap. Ik duik uiteindelijk om 1 uur de kooi in. Voordat ik het weet ben ik vertrokken naar dromenland. Morgen terug zeilen naar Harlingen.