Harderwijk. 10 juni 2016. Dit jaar doen we mee aan de Aaltjesdag in Harderwijk. Het is een paar jaar weggeweest, maar nu is het er dan weer. Donderdagavond van Elburg naar Harderwijk op de motor en het laatste deel op het zeil. Rond een uur of 12 naar bed en voordat ik het weet ben ik vertrokken en word ik rond 7 uur de volgende morgen weer wakker.

We lopen een rondje en Harderwijk is onherkenbaar geworden. De haven is gedempt, er is een nieuwe jachthaven aangelegd, er staan huizen en nog ruimte voor meer huizen. De botterstichting heeft een nieuw onderkomen met een botterloods en een visafslag. Om acht uur begint het schippersontbijt met traditioneel een broodje met ei en spek. Om de dag mee door te komen.

Het weer valt mee. Droog, maar weinig wind en dus wordt het weer drijven. We krijgen de groep aan boord en na de foto vertrekken we direct richting het startveld. We hijsen op het Wolderwijd de zeilen nog wel, maar zin heeft het niet. Op de startplaats aangekomen laten we het anker vallen en spreken met de groep de werkzaamheden door. Daarna de lunch. Het is goed verzorgd.

Om 12:25 het vijf-minuten-sein. We maken klaar en de spanning neemt toe. Om 12:30 het startschot. We hijsen de zeilen, maar door het ontbreken van wind en we liggen in een groot wierveld, drijven we al direct de verkeerde kant en dat geldt ook voor de buurman. We starten de motor, geven een flinke klap vooruit, aanvaring voorkomen en we liggen richting het eerste eiland. Motor uit. De wind trekt een beetje aan.

We liggen over bakboord en we hebben voorrang op een groot aantal andere botters. Dan valt de wind weg en gaan we overstag en nog een keer en nog een keer en nog een keer. We liggen nu onder de dijk bij het eiland en zowaar de wind is terug. We krijgen een goede vlaag en we zeilen de EB39 voorbij. Het is helaas van korte duur. Na die windvlaag liggen we weer zo goed als stil.

Nu richting Zeewolde. In Zeewolde moeten we een tas met vis ophalen. Een leuke onderbreking van de zeiltocht. Na anderhalf uur laten we de zeilen zakken en varen op de motor de haven in, waar een koortje ons staat op te wachten. Eén en al gezelligheid. We pakken de zak met vis aan en varen weer richting het Wolderwijd, waar we nu een rack krijgen richting de finish. Ook hier weer wind en geen wind. Soms liggen we op de koers van het finish schip, soms moeten we toch even overstag om weer goed te kunnen zeilen. We varen naast de EB52. We wisselen stuivertje. Uiteindelijk bij de finish is de EB52 ons toch te snel af. We worden afgeblazen en we juichen. We hebben het ondanks het ontbreken van de wind toch nog goed gedaan.

We zijn trots op ons zelf ;). Volgend jaar doen we weer mee.