Teunie’s tante (79) en oom (78) uit Utrecht waren op 1 oktober 55 jaar getrouwd. Vandaag dan een feestje in De Biltsche Hoek bij Van der Valk. Echt een prachtige lokatie zo aan de waarschijnlijk zeer drukke Utrechtseweg (N237). Niet op zondag, maar ongetwijfeld door de week wel.
We hebben de kinderen niet meegenomen. Karel (14)Â blijft thuis, Coen (12) gaat naar een vriend en Floris (8) gaat gezellig bij opa en oma spelen met de pokemon.
Het is prachtig weer. De zon schijnt en we vertrekken rond 10 uur. Het is redelijk druk op de weg, maar zonder oponthoud rijden we rond 11 uur de parkeerplaats op bij de Biltsche Hoek. Van der Valk heeft een eigen afrit op de Utrechtseweg. Wel zo handig.
We vragen bij de receptie waar het feest is en worden naar een zaaltje gestuurd. We zien Teunie’s neef al lopen met een joekel van een camera. We feliciteren het echtpaar en zoeken een plaatsje bij de rest. De familie bestaat uit vijf broers en één zus en alle aanhang (vrouwen en kinderen). Lekker grote familie dus en handig met een feestje. Heb je direct de zaal vol.
Teunie heeft een leuk fotoboekje gemaakt met foto’s van het verleden en heden. Het boekje valt in goede aarde. Er worden herinneringen opgehaald van vervlogen tijden.
We drinken koffie en eten een gebakje (ja ja het mag weer van Sonja). Sommigen mensen hebben we echt lang niet meer gezien. Teunie ging vroeger veel logeren bij haar tante en de neven logeerden dan bij Teunie thuis. We lijken wel bejaarden met verhalen uit de oude doos. Waarschijnlijk wordt het alleen maar erger in de tijd gezien. Steeds meer verhalen van vroeger en steeds minder van vandaag en morgen.
We eten nog een broodje, salade, vis, balletjes gehakt en ijs toe. Het smaakt allemaal even goed. We gaan met het ijs nog even lekker buiten zitten genieten van de zon. Het is bijna windstil en de zon schijnt overheerlijk zo op het terras. Om kwart over drie gaat bijna de hele familie weg als wij nog even gezellig een bakje koffie drinken met een neef van Teunie.
Om kwart voor vier uur nemen we afscheid en rijden we weer richting Wezep. We kijken terug op een leuke en ontspannen zondag. Om half vijf zijn we thuis en gaan we eve Floris ophalen. Die blijkt zich weer goed vermaakt te hebben en ons totaal niet gemist te hebben. Is altijd weer een geruststellende gedachte.