Zondag was het dan 25 jaar geleden dat ik in het huwelijksbootje ben gestapt en tegenwoordig is 25 jaar best een hele prestatie. Om het te vieren wilden we eerst een leuk warm-koud-buffet doen, maar na wat discussie kwamen we uit bij een zeilweekend met de hele familie. Na een kleine zoektocht kwamen we via de schipper (zeilen op de waddenzee vorig jaar) op de Mars, een mooi groot zeilschip van 34 meter en 360 m2 zeil en wat natuurlijk belangrijk is voor een groot gezelschap slaapplaatsen.

In eerste instantie zouden we alleen de zaterdag zeilen, maar naar wat overleg met een aantal mensen leek het ons leuk om al op vrijdagavond aan te monsteren en dan zondag nog een dag te zeilen op de Waddenzee. Zo is het dan ook gegaan.

Er kunnen in totaal 34 personen slapen op de MARS. Van vrijdag op zaterdag sliepen er zo’n 30 personen op de boot. Rond 8 uur kwamen we met elkaar aan bij de Nieuwe Willemskade. Naast de slaapzakken hadden we ook voor 40 man eten en drinken meegenomen. Met z’n allen in een rijtje staan en dan alles overhevelen van de auto via een ander schip op de MARS. Na een klein kwartier staat alles op het dek. Na weer een klein kwartier stond ook alles op zijn plek binnen. De slaapzakken in de kooien. Het eten en drinken in de keuken.

‘s Avonds gaan Teunie en ik even een leuke wandeling maken door Harlingen. Na terugkomst is de hele boot versierd met slingers en veel ballonnen in de vorm van hartjes en veel roze. Ook in de ‘bruidssuite’ liggen de ballonnen overal. Na een hele gezellige avond duiken we rond 1 uur de kooien in. De vooruitzichten zijn voor de ochtend niet zo goed, maar we zullen we zien. Erwin Krol heeft het nog nooit bij het goede eind gehad.

Als we ‘s ochtends wakker worden is het behoorlijk bewolkt. Het regent nog net niet, maar het houdt niet over. Zo nu en dan schittert er een mager zonnestraaltje door de wolken en daar moeten we het dan mee doen. Na het ontbijt vertrekken we dan. Het vertrek is nog een hele toestand. We liggen aan lager wal. De wind is kracht 4 à 5 en de schipper krijgt het schip niet echt van zijn plaats. Na hulp van de voorliggende schepen (zij zetten gewoon hun schroeven in de vooruit waardoor het schip weggeduwd wordt) vertrekken we dan richting de haven. We varen even langs het afgebrande VOC-schip uit Den Helder en langs de Lady B (45 meter lang, 9 meter breed en een diepgang van 4 tot 6 meter) een megajacht gebouwd in Zwartsluis.

 

Daarna de Waddenzee op. We krijgen instructie hoe de zeilen te hijsen en dan begint de klus. In totaal trekken er 15 mensen aan de verschillende touwen en na een tijdje staat het grootzeil er dan goed bij. Daarna de fok en dat gaat een stuk gemakkelijker. Ondanks het gewicht van 290 ton loopt het schip toch nog een kleine 5 knopen. Het is bewolkt en zo nu en dan regent het een beetje. Maar niet getreurd. De echte zeilers aan boord hebben hun eigen zeilpak meegenomen en dan blijf je toch gewoon droog. ‘s Middags klaart het behoorlijk op en komt zelf zo nu en dan de zon te voorschijn.

 

We hebben een hele lekkere middag en rond vijf uur zijn we weer terug in de haven van Harlingen. We eten allemaal nog een broodje hamburger en dan vertrekken er zo’n 20 personen. We blijven met 13 mensen achter. Wij slapen nog een nachtje op de MARS.

Zondagochtend hebben we rond 8 uur het ontbijt. Het is een stuk rustiger zo met 13 personen. Ook nu is het behoorlijk bewolkt en de wind is krachtiger dan gisteren. Ik schat zo’n kleine windkracht 5. We varen uit en hijsen het grootzeil. Nu we maar zo weinig mensen zijn is het hijsen echt een klus geworden. We varen halve wind richting de afsluitdijk en bij de kornweerdersluis gaan we richting Vlieland. Het schip loopt nu 6 knopen en we gaan behoorlijk schuin. Zo schuin dat alle borden die al klaar staan voor de lunch van de tafel vallen. Er is een aantal glazen kapot, maar verder geen schade. Om rustig te lunchen gaan we voor anker. Eerst strijken we de fok en daarna het grootzeil. Ook best weer een zware klus met zo weinig mensen. De anker procedure is nog behoorlijk lastig met zo’n groot schip, maar uiteindelijk zitten we vast aan het anker. De rust is weer gekeerd en we gaan lekker genieten van de lunch. Na de lunch varen we tegen de wind in terug naar de haven van Harlingen. Ondertussen begint het ook te regenen. We leggen aan tegen de Morgana en dat betekent dat we alles over twee schepen moeten versjouwen naar de kade. Het is niet anders.

We halen de auto’s op uit de stalling, pakken de zooi in de verschillende auto’s, nemen afscheid van de schipper (Bert Jongepier) en zijn maat Niels. We kijken terug op een schitterend weekend voor ons 25 jarig jubileum. Jammer dat we niet elk jaar 25 jaar getrouwd zijn.